Entradas

A escritora coruñesa Pilar Pallarés, galardoada co Premio Nacional de Poesía 2019

/en , /

A galega Pilar Pallarés foi galardoada hoxe co Premio Nacional de Poesía 2019, por Tempo fósil, unha obra distinguida por transmitir “con profunda sabedoría e emoción” a experiencia da perda, segundo destacou o xurado.

Pilar Pallarés (Culleredo, A Coruña, 1957) é licenciada en Filoloxía Galega pola Universidade de Santiago de Compostela, traballa como profesora de literatura galega e colabora como articulista en diversos medios, como A Nosa Terra, El País ou Si scrive.

En 1979, o seu primeiro libro publicado, Entre lusco e fusco, gañou o premio Poesía Nova de O Facho, e, en 1983, a súa seguinte obra, Sétima soidade, gañou o Premio Esquío.

Posteriormente publicou, entre outros, os libros de poemas Livro das devoracións (1996), Poemas (2000), Leopardo son (2011), polo que recibiu o Premio da Asociación de Escritores en Lingua Galega, Amor en feminino: antoloxía das poetas galegas de Rosalía á Xeración dos 80, (2006), Baía Edicións. Edición de Maximino Cacheiro Varela.e Tempo fósil (2018), merecedor do Premio da Crítica 2018.

O premio, concedido polo Ministerio de Cultura e Deporte, está dotado con 20.000 euros.

O xurado distinguiu a obra de Pallarés por “transmitir con profunda sabedoría e emoción, a un tempo lúcida e desgarrada, a experiencia da perda e da destrución do vivido, do que nos configura, desde unha conciencia da paisaxe como un corpo vivo”.

O xurado estivo presidido por Carlos Alberdi Alonso, director do gabinete do ministro de Cultura e Deporte, e como vicepresidenta actuou Begoña Cerro Prada, subdirectora xeral de Promoción do Libro, a Lectura e as Letras Españolas.

 

Luz Pozo contará cunha figura no Belén municipal da Coruña

/en /

O belén municipal da Coruña abre hoxe ás 20:00 as súas portas na sala de exposicións do palacio municipal de María Pita cunha nova figura, a da poeta Luz Pozo, autora de grandes títulos de ensaio, antoloxía, obras colectivas e poesía como Deter do día cunha flor. O belén poderá visitarse de 11.00 a 14.00 horas e de 17.00 a 21.00 ata o 6 de xaneiro, menos os días 24, 25 e 31, que o Concello permanecerá pechado ao público.

Parabéns Luz!

Presentación de ‘Cantar de corpos’ na Libraría Biblos de Betanzos

/en , /

O xoves 9 de agosto ás 20:00 tivo lugar a presentación do libro Cantar de corpos na Libraría Biblos de Betanzos. Carmela González Boo presentará o acto, no que contaremos coa participación do autor, Xabier Correa Corredoira e Belén López Vázquez (Directora de Baía Edicións), ademais de Pocho Taxes (guitarra).

 

Contido do libro:

Coa alusión bíblica do seu título, Correa Corredoira entoa todo un rosario de salmos laicos nos que o eros trata de escorrentar a morte e puxar a brazo partido pola vida.

Son tan tenaces e apaixonados coma a súa pintura: só trasladan a mensaxe das pinceladas ao código escrito. Idénticos e vitais; coherentes. É un mesmo Xabier o que pinta, o que escribe, o que desexa.
E así de híbrido e ardoroso é este Cantar de corpos. Un libro no que o amor se fai pero tamén se come, se preme, se fuma, se soña, se cociña, se zarrapica, se debulla… se respira.

[…] Porque se algo é quen de exorcizar o mal cando ‘sangran as nubes’ é a humidade vivificante de dúas linguas que se beixan; porque se algo é capaz de combater ese grito mudo é a forza centrífuga do máis fondo abrazo. Porque só pode ‘demorar a estrela onde pace o tempo’ o amor.

Do Limiar, de Yolanda Castaño

Autor: Xabier Correa Corredoira

Presentación de ‘Cantar de corpos’ na Feira do Libro da Coruña

/en , /

O xoves 2 de agosto ás 19:45 tivo lugar a presentación do libro Cantar de corpos na Feira do Libro da Coruña. Na presentación contamos coa participación de Yolanda Castaño (autora do limiar), Belén López Vázquez (Directora de Baía Edicións), Pocho Taxes (guitarra) e de Correa Corredoira, autor do libro.

Contido do libro:

Coa alusión bíblica do seu título, Correa Corredoira entoa todo un rosario de salmos laicos nos que o eros trata de escorrentar a morte e puxar a brazo partido pola vida.

Son tan tenaces e apaixonados coma a súa pintura: só trasladan a mensaxe das pinceladas ao código escrito. Idénticos e vitais; coherentes. É un mesmo Xabier o que pinta, o que escribe, o que desexa.
E así de híbrido e ardoroso é este Cantar de corpos. Un libro no que o amor se fai pero tamén se come, se preme, se fuma, se soña, se cociña, se zarrapica, se debulla… se respira.

[…] Porque se algo é quen de exorcizar o mal cando ‘sangran as nubes’ é a humidade vivificante de dúas linguas que se beixan; porque se algo é capaz de combater ese grito mudo é a forza centrífuga do máis fondo abrazo. Porque só pode ‘demorar a estrela onde pace o tempo’ o amor.

Do Limiar, de Yolanda Castaño

Autor: Xabier Correa Corredoira

Presentación de ‘Gaiola aberta’ na Feira do Libro da Coruña

/en , /

O xoves 2 de agosto ás 19:00 tivo lugar a presentación do libro Gaiola aberta na Feira do Libro da Coruña. Na presentación contamos coa participación de Belén López Vázquez (Directora de Baía Edicións), o editor Armando Requeixo e de Xoán Neira, autor do libro.

Contido do libro:

Obra dirixida a nenas e nenos que achega unha selección dos poemas editados por Xoán Neira ao longo dos últimos vinte anos e coa que o autor quere facer unha sentida homenaxe a Manuel María no cincuentenario da publicación da primeira edición do seu celebérrimo Os soños na gaiola.

Como nos anuncia Armando Requeixo, autor da edición e do limiar, nesta  Gaiola aberta de Xoán Neira atoparás grilos grileiros, toupas ceguiñas, tartarugas de pel dura e donicelas bulideiras. Tamén osos chorosos, lobos solitarios, raposos pillabáns e ata cervos de luz. Moitas raiolas na chuvia, avós paseadores, lúas crecentes e papaventos voadores. E un carrusel que xira e xira, un tren que vai e vén, un pirata boa pata e un máxico xardín.

Queres coñecer a fonte de auga lizgaira, o sol da grandísima flor e a rosa de lume? Desexas saber todos os misterios do espantallo elegante, o paporroibo piador, o piñeiro de alta copa e o morcego voador? Pois non o penses máis: dálle a volta ao libro e comeza a soñar.

Autor: Xoán Neira

Editor: Armando Requeixo

Ilustración da capa: Ana Pedreira

Xabier Correa Corredoira expón nunha sala da Fundación Seoane parte das súas obras

/en /

A Fundación Luís Seoane inaugura a exposición Correa Corredoira. Os días pintados o próximo venres 27 de xaneiro ás 20:00 h. Autor de Pintor por Italia, Resina de poliéster e Rubaiyat  (Omar Khayyam, versión de Correa Corredoira).

A pintura de Xabier Correa Corredoira (A Coruña, 1952) protagoniza a primeira gran exposición de 2017 na Fundación Luis Seoane a través dunha retrospectiva que, por vez primeira, abrangue a súa produción pictórica, o que permitirá amosar ao público preto dun centenar de obras dun artista fundamental para comprender o desenvolvemento da cultura e da arte en Galicia e, máis concretamente, na súa cidade natal.

O título da exposición, Correa Corredoira. Os días pintados, contén unha dobre referencia: por un lado, destaca o carácter autobiográfico da obra do artista, a través da que é posible rastrexar os acontecementos chave na súa vida, así como a evolución das súas principais influencias culturais; por outro, establece unha conexión coa exposición Correa Corredoira. Os días gravados, organizada pola Fundación Luis Seoane nos anos noventa. Naquel momento, ao igual que agora, a elección de Correa Corredoira para protagonizar unha mostra monográfica na Fundación non foi casual, xa que, como explica o comisario de Os días pintados, David Barro, “Correa Corredoira é un artista fundamental da arte galega das últimas décadas. O seu labor no colectivo A Galga, na galería Gruporzán ou en Atlántica é absolutamente chave para comprender a arte e a cultura desenvolvidos en Galicia”.

É por iso que, grazas a Os días pintados, o espectador se introducirá non so no universo dun artista primordial na historia da arte galega da segunda metade do século XX, senón que, ademais, asistirá á evolución da súa traxectoria creativa. Na selección de obra realizada por David Barro e o propio Correa Corredoira, están presentes as súas imaxes e temas máis icónicas: a maternidade, o erotismo, os mitos clásicos, a viaxe que realiza a México no ano 1979, as paisaxes, o mar, as crufixións ou os seus célebres boxeadores.

Os días pintados descubre a obra dun creador libre e independente, dunha figuración pictórica que ten os seus alicerces fundamentais na relación do corpo co espazo ou no dominio da cor, e que se nutre das moitas afinidades da vasta cultura do artista: Picasso, Nietzsche, Giacometti, Rembrandt, Bacon, García Lorca, Beckett, os mitos clásicos… En definitiva, a obra, nas palabras do crítico Xavier Seoane, dun “romántico en sentido estricto”, comprometido coa creación. O reencontro dunha cidade coa historia da súa arte.

Fonte: Fundación Luís Seoane

Gonzalo Hermo gaña o Premio Nacional de Poesía Nova “Miguel Hernández”

/en /

Gonzalo Hermo (Rianxo, A Coruña, 1987) gañou hoxe o Premio Nacional de Poesía Nova “Miguel Hernández”, dotado con 20.000 euros, coa obra escrita en galego “Celebración” (Apiario, 2014) ao considerar o xurado que a súa linguaxe “arriscada e innovador” abre “novos camiños”.

O xurado do premio, que outorga o ministerio de Educación, Cultura e Deporte, valorou en Hermo a súa aposta por abrir novos camiños para a expresión poética “apuntando unha linguaxe arriscada e innovadora” cun libro que trata sobre a memoria e o esquecemento, “sobre a necesidade de construír sobre as ruínas, de romper o círculo e avanzar malia todo”.

Hermo, licenciado en Filoloxía Galega, empregado no Instituto da Lingua Galega e membro do colectivo de intervención sociocultural Redes Escarlata, publicou as súas primeiras obras en revistas como Dorna, Andar 21 ou Nova Ólisbos e, posteriormente, a colección de poemas “Escola do resentimento” na Revista das Letras do xornal Galicia Hoxe.

Logo editou o libro de poemas “Crac” (2011), co que gañou o premio de poesía do certamen Xuventude Crea, e “Celebración”, que mereceu o Premio da Crítica de Poesía en galego.

“Celebración” está editado dentro da colección “Cera labrada” da editorial coruñesa Apiario, dirixida polas tamén poetas Antía Otero e Dores Tembrás.

O xurado, presidido por Mónica Fernández, subdirectora xeral de Promoción do Libro, a Lectura e as Letras Españolas, estivo composto polos autores galardonados en 2015 e 2013, Carlos Loreiro e Unai Velasco; Juan Gil, Xosé Luís Regueira, Amaia Jaureguizar, Susanna Rafart, Xandru Fernández, Guadalupe Grande, Julia Barella, Juan Carlos Fernández Aganzo, Dídac Llorens e Ignacio Elguero.

Fonte: El Confidencial. Foto

Yolanda Castaño gaña o premio de poesía Fundación Novacaixagalicia

/en /

O Premio de Poesía da Fundación Novacaixagalicia foi para Yolanda Castaño na súa undécima edición. A poeta impúxose entre as 52 obras presentadas con “A segunda lingua” un poemario do que o xurado destacou a súa linguaxe fresca e que supón un xiro na estética e no discurso da autora. Castaño recibirá 6.000 euros e verá o seu libro publicado na colección Arte de Trobar.

Fonte: Culturagalega

ABC

Álvarez Torneiro gaña o Premio Nacional de Poesía

/en /

O escritor Manuel Álvarez Torneiro (A Coruña, 1932) foi galardoado co Premio Nacional de Poesía 2013 pola súa obra Os ángulos da brasa, publicado na colección Tambo de poesía de Faktoría K. Este premio concédeo o Ministerio de Educación, Cultura e Deportes do estado español para obras editadas no ano anterior.

Os ángulos da brasa xa merecera o Premio da Crítica Española 2012, o Premio Ánxel Casal de Poesía 2012 que outorga a Asociación Galega de Editores e o Premio da Asociación de Escritores en Lingua Galega 2013. Agora suma este galardón, que se entrega por vez primeira a unha obra escrita en galego.

O poemario de Álvarez Torneiro consta de 67 composicións divididas en tres seccións -Trama de vida, Terreal e sagrado e Tapiz de cinsa- nas que o poeta reflexiona sobre a cotidianeidade, as emocións íntimas e os pensamentos existenciais, xogando coa dimensión simbólica da palabra.

O xurado desta edición do Premio Nacional de Poesía estivo formado por Basilio Losada, designado pola Real Academia Galega; Inés Fernández-Ordóñez, pola Real Academia Española; Amaia Jauregizar, pola Euskaltzaindia; Susana Rafart, polo Institut d’Estudis Catalans; María Isabel López, pola Conferencia de Rectores das Universidades Españolas (CRUE); Juan Ángel Juristo, pola Asociación Colegial de Escritores de España (ACE); Juan José Lanz, pola Asociación Española de Críticos Literarios; Ramón Sánchez-Ocaña, pola Federación de Asociaciones de Periodistas de España (FAPE); María Ángeles Egido, polo Centro de Estudios de Género; Jaime Siles, polo Ministerio de Educación, Cultura e Deporte; a galardoada na edición de 2011 Francisca Aguirre e o galardoado na edición de 2012, Antonio Carvajal. Actuou como presidenta a directora xeral de Política e Industrias Culturais e do Libro, Teresa Lizaranzu, e como vicepresidenta a subdirectora xeral de Promoción do Libro, a Lectura e as Letras Españolas, Mónica Fernández.

Fonte: Fervenzas literarias

Foto: ABC

Resina de poliéster en Caderno da crítica

/en /

Resina de poliéster, de Correa Corredoira

Baía Edicións, A Coruña, 2013, 112 páxinas, x €

Coñecín a Correa Corredoira nunha longuísima e tediosa espera, hai xa algún anos, para gravar unha intervención naquel programa televisivo de saudoso recordo que foi Libro aberto, no que Manolo Romón mantivo despois unha ocorrente entrevista arredor do libro Pintor en Italia. Non lembro ben quen acompañabamos a Correa dando paseos polos recendentes exteriores de San Marcos, talvez Carlos Quiroga e alguén máis, mais si recordo con precisión a capacidade para a transmisión oral que atesouraba o pintor cando relataba o que facía secretamente en Vilar de Locendres para defender a flora autóctona, algo que aquí non debo contar.

Digo todo isto porque o espírito ecoloxista, a fluidez do discurso oral e mais o concepto da indignación está moi presente neste Resina de poliéster, que é o seu segundo libro de poesía publicado. O seu título remite a un material agresivo co que traballa no seu estudio e que resulta operativo como metáfora do tempo que vivimos. O poemario, non se dixo, aparece prologado por Lino Braxe, quen afirma con acerto que Correa é «un pintor que escribe» e mais «un poeta que pinta». E así é porque o volume transita, en esencia, polos eidos do diálogo entre pintura e escrita e, como se dixo antes, percorrendo ao tempo eses camiños onde é de lei  erguer un brado de indignación polo que se ve e polo que se vive: un berro diante do obsceno e do kitsch, diante da pesadume do tempo e da usura, diante da mentira, a dor ou o abuso.

Quen se aproxime ao libro advertirá como os seus poemas abalan entre algúns de xinea minimalista, brevísimos, case ao xeito de aforismos ou haikus, e outros nos que agroma un devezo narrativo máis evidente. Uns e outros unidos polo que se podería definir como a poética da experiencia pois polos versos circulan lecturas, intervencións artísticas, vivencias…, construíndo unha sorte de cartografía persoal, de orde intelectual e mesmo vital.

Un libro plural, ao meu ver,  que xoga ás veces co  recurso ao visionario e outras apela á realidade desde a que se recollen detalles ou instantes máis ou menos fuxidíos, paisaxes ou instantáneas que recolle a retina e conserva a memoria. Nel non falta tampouco, cando cómpre, o lategazo irónico nin esas preguntas retóricas sen aparente resposta. Hai tamén versos fermosos e perdurables neste libro como o que di  »pinta teas onde a lingua / da luz estrebilla sombras retornadas» ou «Osmo o teu rastro no humus orixinario… / A túa lingua revóame pola cara, Rosalía». Eu recomendo a súa lectura.