Argullol: «A sociedade española vive á marxe do aprecio pola cultura»
Desorientados, sen proxectos utopizantes, desilusionados. Estes son algúns dos cualificativos que hoxe poden asumir moitos dos cidadáns do mundo, algo que para o filósofo e escritor Rafael Argullol se agudiza máis en España «porque a sociedade española vive á marxe do aprecio pola cultura». E é que para Rafael Argullol (Barcelona, 1949), que publicará a primeiros de setembro o seu último libro, Maldita perfección. Escritos sobre o sacrificio e a celebración da beleza, esta situación propicia un momento especialmente curioso. «Ao longo da historia vivíronse situacións moi difíciles, pero esta é completamente nova», explica o autor. «É coma se estivésemos -afirma- camiñando ao fío da navalla e ao carón estivese a promesa dun renacemento e ao outro, a sospeita dunha idade escura. Ante isto ningún de nós atrevémonos a facer un prognóstico de se imos caer ao carón ou a outro», sostén.
Para este viaxeiro do mundo con máis de vinte e cinco obras ás súas costas, que asegura que as ideas hoxe dimitiron de propor proxectos utopizantes e que non hai unha cultura forte do desexo, como na Ilustración ou no Romanticismo, «só existe o desexo do entretemento bobo e a diversión banal», di. En España a situación de decepción agrávase, en opinión de Argullol, porque a sociedade vive completamente á marxe da cultura. «Digamos que aquí se nota moito algo que se disimulou no tardofranquismo e nas décadas dos anos 70, 80 e 90», conclúe. «Parecía que por fin en España ía cambiar -argumenta-, pero foi unha miraxe, unha burbulla, e agora volvemos á síndrome da herdanza: non tivemos Renacemento, nin Ilustración nin Modernidade, e aquilo que parecía que se aceleraba nos primeiros anos da democracia hase visto que foi algo fácil».
