CAPÍTULO VII – INFERNO E ORQUESTRA
Parece que todo irá rematando, traxicamente ou coa mínima esperanza de poder ver ao ser amado a salvo. Non hai finais felices cando una hecatombe apocalíptica fixo presa da túa aldea e nada volverá ser o mesmo. Algo no que xa non pensarán nunca máis quen está nesoutro lado da vida. O importante seguirá sendo a busca desa carne viva que, ignorante, tenta arranxar (ou seica agochar?) a catástrofe.
As cousas distan de rematar, por moito que os nosos atribulados protagonistas así o cheguen a supoñer.
Benvidas e benvidos a este antepenúltimo chanzo de Inferno e orquestra: o seu capítulo VII.
Se queres ler o texto clica aquí.
