Entradas

Os museos quedan baleiros tras os recortes en programación

Ou a arte non interesa en Compostela ou os encargados de xestionar os museos da cidade necesitan un metrónomo para conseguir que o ritmo da oferta destes espazos culturais axústese ao da demanda do cidadán que pasea polas rúas de Santiago.

As manidas escusas do clima, da falta de tempo e do prezo non serven xa para escudar tras elas as irrisorias cifras de visitantes que se anotan nos rexistros dos principais museos da cidade. Dá igual que chova ou faga sol, é indiferente que un estea de vacacións, ocupado ou no paro e incluso que o museo sexa de pagamento ou gratuíto. Simplemente, o que hai para ver non convence.

A sensación que invade ao visitante ao entrar nos museos da cidade, xa sexa no CGAC, no Museo do Pobo Galego, no da Casa do Cabildo, no Museo das Peregrinacións ou no Gaiás, é a dunha morte lenta por pena e por soidade. Entre as paredes destes recintos apenas pululan unha media de dez ou doce almas no que se supón habería de ser a hora punta da inquietude artística, unha escena que reflicte que a saúde destas entidades non é tan boa como pretenden vender e que vén confirmar que os turistas veñen, pero menos, e os que chegan á cidade non consomen tanto como outrora. Un bo exemplo son os números achegados polo Museo das Peregrinacións, que en 23 días que leva aberto na súa nova localización captou a atención de 12.200 persoas, cifra similar á de peregrinos que chegaron na cidade en só seis días.

As opinións que máis se repiten entre os que si acoden ás exposicións fan mención á saturación da temática peregrina, á carencia de contidos, á desinformación, mala promoción e peor xestión destes espazos. Os recortes nótanse. O visitante márchase cunha sensación de frustración interna sobre o que puido ter sido pero non chegou a ser.

E é que ás veces, non chega coas boas intencións. Non basta con colgar cadros nas paredes, proxectar imaxes en pantallas ou informar mediante letreiros. Á arte hai que consentilo, animalo e alimentalo cada día para evitar que languideza, colla po e o que é peor, que morra no esquecemento.

Fonte: La Voz de Galicia

Foto: Museo do Pobo Galego (Turgalicia)