Entradas

Case sete mil mozos galegos, en lista de espera para poder estudar FP

Auxiliar de enfermería e de cociña acumulan máis de 500 cada un

Galicia oferta para este curso case 27.000 prazas de formación profesional distribuídas en 910 ciclos de grao medio e de grao superior. Hai prazas para todos e probablemente haxa centos de vacantes, pero a oferta e a demanda seguen sen atopar o seu equilibrio. A estas alturas, hai decenas de ciclos formativos con lista de espera, aínda que só en trinta se acumulan case sete mil solicitudes. En concreto, e tendo en conta que son cifras provisionais, 6.896. Aínda quedan procesos de adxudicación, pero algúns destes ciclos xa cubriron todas as prazas que ofertaban, polo que é difícil que os estudantes que se acumulan logren entrar no curso que querían.

Os ciclos nos que se rexistra máis demanda varían en canto a temática, en canto á súa implantación en Galicia e en canto ao seu grao de inserción. Por exemplo, auxiliar de enfermería está implantado en 17 centros educativos e 584 estudantes están en espera; mentres que iluminación e tratamento de imaxe, que só se imparte nun instituto, o IES Imaxe e Son da Coruña, acumula 87 solicitudes, e iso que a estas alturas están cubertas as 22 prazas que oferta, 18 mediante acceso directo e catro a través dunha proba. Cociña e gastronomía suma 557 persoas esperando en tan só sete centros.

Solicitudes repetidas

Desde a Consellería de Educación aclaran que nesta lista de espera pode haber alumnos repetidos porque solicitaron praza en máis dun ciclo, o que fará que se reduza a listaxe definitiva. Outro motivo polo que pode decrecer o número de peticións é porque alumnos que si tiñan praza renuncien a ela -por exemplo, porque acceden a unha carreira universitaria-. Dentro destes ciclos máis demandados hainos de familias dispares, como actividades físicas e deportivas; comunicación, imaxe e son; hostalería e turismo; imaxe persoal; industrias alimentarias; sanidade, ou servizos socioculturais á comunidade.

“Centros que separan.Dentro da lista de espera que publica a Consellería de Educación inclúense colexios concertados, e entre eles o único que practica a educación diferenciada e ten ciclos formativos, o colexio Aloya de Vigo. Unha das críticas máis contundentes tras a sentenza que declara non lexítimo concertar esta educación é que se dese a este centro un novo ciclo superior de integración social, que segundo os sindicatos fora negado a institutos públicos da provincia de Pontevedra. Nas listas provisionais só un alumno está na lista de espera deste centro, fronte aos 96, por exemplo, que ten o centro integrado de FP Ánxel Casal”

A demanda tampouco se corresponde co futuro laboral. Sanidade e imaxe e son son dous das familias con peores resultados no estudo de inserción que realiza periodicamente a Xunta, pero son tamén dúas das áreas onde se concentra máis demanda.

Fonte: La voz de Galicia

O alumnado baixa na escola privada este curso e sobe na pública

Un total de 200.710 estudantes de infantil e primaria empezarán a mediados desta semana o ciclo 2013-2014 en Galicia, segundo información «provisional» difundida onte pola Consellería de Cultura, Educación e Ordenación Universitaria. Suman 256 máis que o curso pasado. De feito, trátase da cantidade máis elevada no que vai de século XXI, de acordo coas bases de datos do departamento que dirixe Jesús Vázquez, o cal, con todo, non deu a coñecer «aínda» o número de profesores que pensa mobilizar para atender esa marca de nenos nas aulas. Observando en detalle as cifras si facilitadas pola Xunta, aprécianse outros dous feitos de certa relevancia: en plena crise, sobe o alumnado no ensino público mentres que baixa na privada e a concertada, e o parque de colexios descende un pouco, a pesar de ascender levemente o grupo de usuarios.

Fronte aos 985 do período 2012-2013, a partir do mércores abrirán as súas portas na comunidade 18 centros menos, ou sexa, 967: 151 de educación infantil, 644 de primaria e infantil e 172 de primaria e secundaria obrigatoria. Por provincias, 369 das devanditas instalacións sitúanse na da Coruña, por 362 que se achan na de Pontevedra, 122 na de Lugo e 114 na de Ourense. «Neste punto, cómpre destacar que a consellería volve garantir a axeitada atención docente a todo o alumnado galego, prestando especial atención e apoio aos estudantes con necesidades específicas», valorou onte a través dunha nota de prensa, a pesar do peche de infraestruturas, o equipo de Vázquez.

Marca de matriculados

Desde pasadomañá, a eses edificios comezarán a chegar un 0,13 % máis de menores que os 200.454 que estaban matriculados no sistema hai apenas uns meses. Ese volume de nenos acollidos contrasta co do 2001-2002 (190.626), o do 2002-2003 (187.967), o do 2003-2004 (186.172), o do 2004-2005 (185.451), o do 2005-2006 (183.450), o do 2006-2007 (184.833), o do 2007-2008 (187.438)… De feito, non atopa parangón con ningún curso da serie histórica dispoñible.

Dese total, nas escolas concertadas e privadas formaranse tres de cada dez, exactamente, 60.281, un 0,7 % menos que os 60.713 rexistrados no 2012-2013. No polo oposto, nas públicas farán o propio 140.429, medio punto porcentual máis que na tempada anterior (139.741). Consultada respecto diso, a Administración dixo onte non dispor dunha explicación oficial para esa circunstancia, «máis aló de que se estea producindo unha maior aposta pola educación pública», en expresión dunha portavoz.

A crise de natalidade

Aínda que en termos xerais se detecta un tenue incremento de escolares, discriminando entre o ensino infantil (de 3 a 6 anos de idade) e a primaria (ata os 12) obsérvanse comportamentos diferentes. Na primeira baixan de 67.716 a 67.591 os inscritos, cando na segunda ocorre xustamente o contrario: soben desde 132.738 ata 133.119. Dito doutro xeito, hai unha caída do 0,2 % contra un repunte do 0,3. Iso débese á crise de natalidade que padece a comunidade autónoma, un argumento cuxa validez a Xunta tamén recoñece.

Sumando ambas as etapas de formación, por territorios, o volume de matriculados soamente mingua en terras pontevedresas, ao retroceder un 0,5 % (de 77.713 a 77.321). En cambio, avanza en chan coruñés (de 83.748 a 84.279) e, xa en menor medida, tanto no lucense (de 19.937 a 19.992) como no ourensán (de 19.056 a 19.118).

Fonte: La voz de Galicia

Edugal consolídase coma a única feira educativa de Galicia

A Asociación de Empresarios da Mediana e Pequena Empresa (Aempe), co principal apoio da Concellería de Promoción Económica e a colaboración doutras institucións, pon en marcha a segunda edición do Edugal. O salón da educación abrirá as súas portas os días 12, 13 e 14 de abril. Trátase da principal cita educativa da eurorrexión Galicia-Norte de Portugal, que se celebra este ano nun ambiente de total normalidade e colaboración institucional.

Esta segunda edición aspira a chegar aos 15.000 asistentes, superando así o listón dos 8.500 acadados na súa estrea o ano pasado. Os obxectivos son facilitar a transición do instituto á Universidade, animar aos estudantes a continuar a súa formación de maneira dinámica e divertida, informar e asesorar aos que se incorporan ao mundo laboral, dar a coñecer as novas tecnoloxías e a promoción turística e económica de Pontevedra.

Agárdase a presenza de 40 expositores, dos que 26 xa están confirmados, e que porán a disposición do visitante toda a súa oferta formativa. A novidade chega coa presenza de Portugal como país invitado.

Entre as institucións colaboradoras están a Xunta de Galicia, a Universidade de Vigo, a Escola Xoiería Atlántico, o Politécnico de Bragança, a Universidade de Salamanca, a Universidade de Santiago, a Universidade Europea de Madrid, a UNED, a Escola de Restauración de Galicia, a Escola de Arte Dramático, a Asociación Juan XXIII, Ad Astra Estudios Internacionales, Residencias Universitarias RESA, Education First, Escola de Arte Dramático de Galicia, Escola de Negocios de Novagalicia banco, o Exército de Terra, os IES Príncipe Felipe, Chan do Monte e Frei Martín Sarmiento, OTR e o Centro de Formación Profesional Integrada A Xunqueira.

A feira estará aberta de 10 a 14.30 horas e de 16 a 19 horas. A programación incluirá foros de debate e un amplo programa de actividades alternativas que pode consultarse no sitio www.edugal.es.

Durante a inauguración, á que asistiron todas as autoridades colaboradoras, Carlota Román aludiu aos comezos e destacou que se difícil é nacer, moito máis consolidarse cunha segunda edición á que atribúe mesmo máis mérito que a primeira.

A Concellería de Promoción Económica, ou sexa o Concello de Pontevedra, destacou, estará sempre a carón de Aempe neste proxecto. Román cualificou a esta asociación empresarial como a malla máis residente das que unen aos distintos actores e protagonistas da economía local.

Os eventos feirais, os congresos e reunións de negocios son fontes xeradoras de riqueza na cidade, como quedou de manifesto no Plan Estratéxico elaborado pola Concellería, subliñou. Froito disto é tamén a creación da Oficina de Congresos, ou máis recentemente da Oficina Film Commission.

Por todo elo, desexou importantes éxitos a esta nova edición de Edugal e que sega a consolidarse en anos futuros nun proceso imparable de mellora continua.

Fonte: A peneira

Unha película muda, Blancanieves, foi a gran triunfadora dos Goya con dez galardóns

Unha película muda, Blancanieves, foi a gran triunfadora dos Goya con dez galardóns, nunha gala na que, en cambio, se falou e moito de política, co discurso de Candela Peña pedindo traballo, con Eva Hache felicitando ironicamente a Wert e con Bardem encabezando o “non aos recortes”.

A política mesturábase, unha vez máis aínda que sen chegar ao ‘Non á guerra’ de 2004, co cine, a pesar das peticións do presidente da Academia, Enrique González Macho.

Él mesmo decidiu, finalmente, enarborar tamén a protesta cun discurso no que exclamou: “O cine non pertence a ningún partido político. Non é nin dos da cella, nin os do bigote, nin dos da barba (…) é un dereito dos cidadáns”.

No outro lado, un conto hipnótico, unha abstracción poética de Pablo Berger, Blancanieves, era a película que recoñecía todos os parabéns artísticos. Drama lorquiano, bombeiros toureiros e, por suposto, o soado relato dos irmáns Grimm, afastábanse da actualidade e apelaban á fábula.

“Nos meus títulos de crédito aparecen 539 persoas e todas elas son importantes”, dixo Berger, que tardou oito anos en levantar o seu utópico proxecto e exclamou “¡viva o cine libre!”.

Levaba dez premios Goya (só superada por Mar adentro, con 14, e ¡Ay, Carmela!, con 13), entre eles mellor película, guión, mellor vestiario (Paco Delgado) e actriz, o segundo de Maribel Verdú, pola súa antolóxica madrastra, pero a crise arrebatáballe o protagonismo.

Verdú, que xa gañara por Siete mesas de billar francés, foi unha das que tivo palabras para ela, ao dedicar o seu premio á xente que “perdeu as súas casas, as súas ilusións e incluso a súa vida” nun “sistema crebado, inxusto e obsoleto”.

A actriz tomaba a substitución a Candela Peña, gañadora por Una pistola en cada mano (e xa van tres tras Todo sobre mi madre e Princesas), que dixo sobre o escenario: “Pídovos traballo. Teño un fillo que alimentar“.

Leva sen traballar tres anos e “nestes tres anos vin morrer a meu pai nun hospital público onde non había mantas para tapalo e lle tiñamos que levar a auga“, dixo.

A cerimonia, a esas alturas, xa contara cunha Eva Hache máis solta que o ano anterior e que lanzou críticas á Casa Real e ao ministro de Educación, Cultura e Deporte, José Ignacio Wert, a quen lle dixo: “Voulle a dicir só unha cousa: felicidades. ¿Non o esperaba? Dinllo pouco ultimamente, non me estraña”. E quedáballe, máis tarde, a aparición de Javier Bardem.

O gañador dun Óscar e cinco premios Goya como actor, subía como produtor do documental Hijos de las nubes, sobre o Sahara, e non perdía a oportunidade para superpoñer as súas causas.

“No Sahara non se pode recortar en saúde porque non hai hospitais, nin en educación e pechar escolas porque non hai colexios. Nin botalos á rúa coma aquí porque foron desafiuzados fai 35 anos cando os botamos. Non podemos deixar que nos suceda aquí”, expresou Bardem.

Pero volvendo ao cine, Lo imposible, de Juan Antonio Bayona, parecía a única que podía “afogar” co seu tsunami a Blancanieves, e o mérito de coordinar a súa espectacular fazaña era premiado co galardón ao mellor director para o realizador catalán, que levaba o Goya ás bancadas para María Belón, protagonista real do milagre que inspirou a película.

Traducía a súa marca de máis de 42 millóns de euros en cinco premios, pois na parte técnica rascaba mellor montaxe, mellor son (a única á que Blancanieves non se podía postular), mellor dirección de produción e, faltaría máis, mellores efectos especiais.

Grupo 7 facíase con dous premios para interpretacións masculinas: abría a noite co premio ao mellor actor revelación, para Joaquín Núñez e completaba co de mellor actor de repartición para Julián Villagrán.

O de actor protagonista era case tan seguro coma o Goya de Honra a Concha Velasco: José Sancristán gañaba por El muerto y ser feliz. “Fíxose esperar, don Francisco”, dicía un cofundador da Academia de Cine, pero nomeado por primeira vez por este filme.

E aínda que sempre ten que haber unha perdedora, e foi El artista y la modelo, de Fernando Trueba, que se ía sen carga con 13 nomeamentos, a derrota máis bochornosa foi a de Los niños salvajes na categoría de mellor canción.

O seu tema foi pronunciado gañador pola actriz Adriana Ugarte, foi unha equivocación ao ler o sobre, pois en realidade o premio era para No te puedo encontrar, de Blancanieves , e o cuarto para Pablo Berger, xa que tamén escribiu a letra do tema.

Las aventuras de Tadeo Jones, en cambio, entraba no cadro das gañadoras morais pois non só conseguía, como fixo o ano pasado Arrugas, o premio á mellor película de animación e o de mellor guión adaptado, senón que Enrique Gato subía tamén como director novel.

Intocable suplía o desgusto de non ser sequera nomeada ao Óscar cun premio Goya á mellor película europea, e os seus directores, Olivier Kanache e Eric Toledano, agradecendo en español. E a mellor cinta iberoamericana foi Juan de los muertos, do cubano Alejandro Brugués.

Fonte: Galiciaé

Finalistas dos Goya 2013. Foto: premios-cine

O profesorado da concertada subiu un 9 % nos últimos 7 anos

As sentenzas do Tribunal Supremo que rexeitan que os colexios de educación diferenciada -que separan a nenos e nenas- sexan concertados pola Administración reabriron un debate que en Galicia tivo o seu momento máis crítico no 2009, cando o bipartito intentou sen éxito retirar a subvención aos cinco centros deste tipo que hai nesta comunidade.

En xeral a educación concertada tivo sempre defensores e detractores. Nos últimos sete anos este tipo de centros, que escolarizan ao redor dun terzo do alumnado, experimentaron un incremento de profesorado de máis do 9,5 %, pasando de 4.859 a 5.321 segundo os datos da Xunta. A pública, que por primeira vez en anos perdeu docentes o pasado curso, creceu no mesmo período un 2,4 %. Desde a Consellería de Educación achacan esta evolución a que a etapa de infantil comezou a concertarse neses anos e a que unha porcentaxe dos docentes que figuran nas estatísticas da privada teñen xornadas a tempo parcial.

Posible incidencia do Supremo

A Xunta reiterou onte que o servizo xurídico analizará as dúas sentenzas para comprobar a posible incidencia nos cinco casos galegos, pero recorda que as sentenzas do Tribunal de Xustiza de Galicia ratifican a legalidade dos concertos galegos. Insisten en que o ensino mixto non é un factor necesario para acceder a un concerto senón que é un criterio de preferencia «pero non unha esixencia para o acceso a este réxime».

Negocio «integrista»

Socialistas e nacionalistas reclamaron a supresión dos cinco concertos que hai en Galicia, cos que se aforrarían tres millóns de euros. O socialista Abel Losada indicou que Feijoo trata de manter o negocio «para os grupos integristas católicos», lamentando que para o PP «o Opus Dei mande máis que o Tribunal Supremo».

Fonte: La Voz de Galicia

Foto: 20minutos