Entradas

Os recortes acenden a alerta vermella

O recorte global de ao redor dun 30% que o Goberno aplicará á industria cultural nos Orzamentos de 2013, e que adiantou onte EL PAÍS, provocou durante todo o día unha intensa onda de alarma e indignación. En San Sebastián, o presidente da Federación de Asociacións de Produtores Audiovisuais de España (Fapae), Pedro Pérez, non ocultou a súa preocupación pola situación da industria do cine e os malos agoiros que se aveciñan. O anunciado pau dun 20% ao Fondo de Protección da Cinematografía e dun 30% ao orzamento global do Instituto de Cinematografía e Artes Audiovisuais (ICAA) estaba en todos os círculos do Festival de San Sebastián, e o presidente dos produtores mostrouse grave: “O chan do cine español tambaléase”.

Pérez deixou a porta aberta a un novo modelo de financiamento do sector, mostrándose ata partidario de que o cine salga da partida dos Orzamentos Xerais do Estado. “Hai moitos xeitos para obter diñeiro, o cine pódese pagar cos ingresos e os impostos que o propio cine xera, como se fai en países europeos da nosa contorna”, dixo. A semana próxima está prevista a primeira reunión na Secretaría de Estado de Cultura para comezar a debuxar ese esquema con todos os afectados.

O presidente dos produtores alertou sobre a falta de pagamento das axudas. “As axudas automáticas ao cine, que veñen pagando dous anos logo das estreas, son unha débeda do Estado… a débeda ao cine hai que pagala e logo xa cambiaremos o modelo”, engadiu. Segundo cálculos da FAPAE, o diñeiro necesario para pagar en 2013, vía Fondo Nacional da Cinematografía, as débedas por películas estreadas en 2011 ascende a uns 50 millóns de euros, cando, segundo o primeiro borrador dos Orzamentos xerais, ese fondo apenas chegaría aos 30 millóns.

Para o presidente da Academia do Cine, o produtor, distribuidor e exhibidor Enrique González Macho, rende unha preocupante sensación de incerteza ante o futuro inminente: “Falouse do mecenado, dos incentivos fiscais, de cambios no sistema de axuda, pero non hai nada concreto. Podémonos caer nun buraco. Hai un sector do Goberno que quere que o cine avance e outro que non, e que o único que fai é crear situacións perigosas que nos están levando ao límite. O sector do cine é dialogante e prudente pero está vendo como, aos poucos, nos está prexudicando en cousas que non teñen sentido”.

Non foi menor o berro de alarma que se produciu onte no campo do libro e as bibliotecas. As 52 bibliotecas públicas do Estado contarán o próximo ano cun orzamento de 0 euros. “Unha biblioteca sen libros converterase nun centro de animación cultural… pero deixará de ser unha biblioteca”, lamentaba Milagros del Corral, exdirectora da Biblioteca Nacional.

A Rede de Bibliotecas do Estado perderá, sen contar o capítulo de persoal, un 60% do orzamento. “Nin comprarán libros nin se poderá seguir dixitalizando, con ese recorte terán diñeiro para dar a luz”, reprobaba onte Rogelio Branco, exdirector xeral do Libro, Arquivos e Bibliotecas. Os cidadáns empeñáronse en utilizar as bibliotecas máis que nunca: un de cada cinco españois acudiu a unha biblioteca en 2011, segundo a enquisa de hábitos culturais en España. “Este é o momento no que as bibliotecas tiñan que estar máis dotadas que nunca”, afirmou Blanca Calvo, que dirixe desde fai 31 anos a biblioteca pública de Guadalaxara, un modelo de participación cidadá. Son os usuarios desta biblioteca os que este ano puxeron do seu peto parte dos fondos públicos que lles recortaron. Algúns lectores compran obras para nutrir os fondos da biblioteca e outros axudan gratis coas actividades culturais. “Cría que tocaramos fondo, pero vexo que podemos empeorar”, afirma Blanca Calvo. En 2007 contou con 150.000 euros para comprar material. Este ano recibiu 56.000 euros do Goberno. Para 2013 a previsión é… cero.

No mundo das artes escénicas e da música, a xornada transcorreu cun guión xa lido. O director xeral do Instituto Nacional de Artes Escénicas e Musicais (Inaem), Miguel Anxo Recio, citou aos responsables das unidades deste departamento para comunicarlles os recortes. Todos os representantes, entre os que se atopaban o director do Teatro da Zarzuela, Paolo Pinamonti, ou o director técnico da Orquestra Nacional, Félix Alcaraz, acudiron á cita con resignación ante o que xa adiantara EL PAÍS.

Pero o máis locuaz foi Gerard Mortier. O director artístico do Teatro Real (que perderá un 30% da achega pública en 2013) lamentou os recortes durante un encontro no Hai Festival de Segovia, informa Ana Marcos: “Hai que acabar coa idea de que a arte é un luxo e deixar de dicir que é difícil dar diñeiro á ópera cando se están pechando escolas ou quitando camas de hospital. Iso é demagoxia. O social e o cultural forman parte dun mesmo sistema. Hai que atopar a forma de repartir o diñeiro para a educación e a arte sen confrontarlos”, dixo Mortier, quen acabou cunha confesión: “Para min foi moi duro ver como o IVE subía para a arte e non para o deporte; a marca España non pode ser só Ronaldo –que encima está triste–, porque dous anos de subvención do Teatro Real é o soldo dun ano dese futbolista”.

Fonte: El País

Cultura e Educación organiza, a través do programa ‘Letras Vivas’, 435 actividades de animación e promoción da lectura en 105 bibliotecas públicas de toda Galicia

A Consellería de Cultura, Educación e Ordenación Universitaria, dentro das políticas de promoción do libro e da lectura, vén de presentar o informe anual do programa Letras Vivas. Tal e como se informou hoxe no Concello da Xunta, a Secretaría Xeral de Cultura organizou ao longo deste ano 2012 un total de 435 actividades de animación e promoción da lectura e a lingua galega en 105 bibliotecas públicas.

O programa Letras Vivas, que este ano chega á súa quinta edición, promove o papel da biblioteca como punto de encontro cultural e como centro para a formación e a información dos individuos a través do libro. Deste xeito, a través desta iniciativa, conséguese, por unha banda, que as bibliotecas públicas poidan elaborar unha programación anual estable de fomento da lectura, e doutra banda, promociónase o traballo dos creadores galegos con actividades como obradoiros creativos, contacontos, mesas redondas, actuacións teatrais, recitais literarios, sesións de maxia, etc.

A gran maioría das actividades que se ofrecen a través do programa Letras Vivas caracterízanse por procurar un achegamento á lectura desde un enfoque interactivo e lúdico, que axude a transmitir a paixón polos libros como fonte de gozo e de coñecemento. As propostas atenden os distintos sectores de usuarios da bibliotecas, se ben a meirande parte delas están dirixidas aos nenos e nenas, por conformaren unha franxa chave na formación lectora das persoas. De igual forma, prográmanse accións tanto destinadas a un público carente do hábito lector e outras específicas para os afeccionados á lectura.

Letras Vivas

A través do portal web da Rede de Bibliotecas de Galicia, a Xunta creou un espazo aberto no que axentes e animadores culturais ofrecen as súas propostas anuais de actividades para favorecer a lectura e a creación literaria entre o espectro amplo da sociedade. Calquera das bibliotecas integradas na Rede de Bibliotecas de Galicia pode solicitar participar neste programa.

Deste xeito, os propios axentes sociais activos (empresas e entidades con actividade dinamizadora, escritores, ilustradores, contacontos, actores, etc.) os que introducen no catálogo as súas propostas de actividades, favorecendo así un extenso abano de opcións en permanente actualización, a partir das cales cada biblioteca planifica a súa propia programación segundo as súas necesidades e públicos específicos

En canto ao tipo de actividades, o programa Letras Vivas divídese en dúas áreas: Letras Vivas-Animación, actividades de achegamento aos libros a través do teatro, dos monicreques, da maxia, de contacontos e un amplo abano de obradoiros creativos; e Letras Vivas- Creación, obradoiros, presentación de libros, conferencias, recitais literarios e literario-musicais… desenvolvidos por autores, ilustradores e, en xeral, profesionais de referencia vinculados á creación literaria. Das 435 actividades que se organizaron este ano 330 foron de animación e 105 de creación.

Excelente acollida

Na súa quinta edición, o programa Letras Vivas continúa tendo moi voa acollida tanto por parte dos programadores das bibliotecas como do público asistente. Esta iniciativa permite que as bibliotecas públicas podan planificarse a longo prazo, fidelizar públicos e crear hábitos de asistencia a este centros. Ademais, a través dos obradoiros artísticos, de música, teatro… favorécese un diálogo entre as distintas vertentes creativas, que permite tamén espertar intereses diversos nos participantes así como favorecer a entrada na lectura positiva da man doutras afeccións.

Outro aspecto positivo do programa Letras Vivas é que se da coherencia a finalidade da propia biblioteca, promocionando a lectura, a lingua e a cultura galegas ao mesmo tempo, obxectivos principais do sistema bibliotecario de Galicia. Asemade, a maior parte das actividades ofertadas están dirixidas aos máis pequenos, conseguindo crear un hábito lector nas xeracións que representan o futuro.

Outras actividades de animación á lectura

A Consellería de Cultura e Educación, ademais das actividades do programa Letras Vivas, tamén promoveu outras moitas iniciativas nas bibliotecas nodais galegas, como son os contacontos, clubs de lectura, conferencias, visitas guiadas e de formación para dar coñecemento dos servizos do centro, mostras bibliográficas e exposicións, entre outras.

Doutra banda, o longo deste ano 2012, co fin de difundir a vida e a obra dos autores e principais efemérides literarias, a Xunta de Galicia levou este ano ás bibliotecas nodais a exposición interactiva sobre Celso Emilio ferreiro, a quen o Parlamento Galego acordou dedicarlle este 2012 no centenario do seu nacemento, e a exposición audiovisual sobre Valentín Paz-Andrade, homenaxeado nas Letras Galegas.

Fonte: Xunta de Galicia

Prolingua, nova estrutura e nova directiva

Naceu, hai xa tres anos, no medio da polémica polo decreto do plurilingüismo no ensino, como unha plataforma apartidaria de defensa da lingua. A pasada fin de semana, unha asemblea xeral aprobaba un novo rumbo para Prolingua. Cotas de socios, unha mínima estrutura comarcal e un programa de actividades ata 2015 pretenden fortalecer e darle continuidade este proxecto de defensa do galego.

Novo web, unha carta aberta aos partidos políticos con vistas ás vindeiras eleccións autonómicas e, o pasado sábado, unha asemblea xeral. A plataforma Prolingua tivo unha semana intensa, e continua cunha forte actividade a desenvolver os acordos que se tomaron nese encontro. Un dos novos membros da nova Cerna, a coordinadora sen cargos específicos que xestiona o traballo diario do colectivo é Alejandro Tobar. Segundo sinala que “é unha mudanza relativa de estratexia. Logo de tres anos de actividade fíxose unha asemblea para renovar a Cerna. A renovación é tamén relativa porque só mudou a metade, manténdose a outra metade. Tentouse, iso si, entrar xente máis ou menos moza, de entre 30 e 40 anos”. Con esta mudanza, recoñece, “pretendemos darlle un certo pulo ao colectivo, aínda que mantivemos actividade, no último semestre si que parara un pouco a nosa presenza”, sinala.

Estruturas
Entre as principais novidades da plataforma está o desenvolvemento dunha mínima estrutura comarcal, que quere facilitar a difusión de actividades por todo o país. Segundo explica Tobar, “non se trata de ter estruturas fixas en cada comarca, non temos esa capacidade. O que facemos é, a partir da rede de xente que colaborou nas presentacións de 55 mentiras sobre a lingua galega, contamos con estas persoas como responsables en cada zona e chamarémolos a eles para vindeiras actuacións”. En total serán entre 12 e 18 áreas territoriais, entre elas unha centrada na lingua na diáspora. Canda a esta inicial estruturación comarcal, o colectivo pon en marcha tamén grupos de traballo especializados en tres áreas: deporte, dereito e administración e mais comunicación e empresa.

Socios
Para alén destas modificacións internas, unha das maiores mudanzas da plataforma é a apertura á afiliación individual con cotas de socios, conformándose cunha estrutura de asociación. “O que temos agora é unha estrutura difusa, con moitos asinantes do manifesto e seareiros, pero non sabemos quen é socio ou non, estableceremos unhas cotas accesibles e con estes cartos veremos o que podemos facer”. Malia a estas mudanzas, a nova Cerna de Prolingua insiste no carácter non xerárquico e horizontal do colectivo.

Proxectos
Proxectos desde logo non faltan, a nova cerna propón un programa de acción ata 2015 que contempla cuestións como a colocación de postos de información en diferentes festas locais, a presentación dun informe anual de queixas ao Valedor do pobo, a elaboración dun documental sobre a evolución da política lingüística ou a convocatoria dunha “marcha pola lingua en Compostela na que os asistentes camiñen sen máis marca ca a da lingua” entre moitos outros. Segundo Tobar, “pensamos que manter xuntanzas é o xeito de o conseguir, imos ser moi activos con pequenos grupos de traballo buscando que a xente se galeguize”. O deporte será un dos primeiros ámbitos de acción, procurando, por exemplo, a galeguización de clubs de fútbol. Baixo esta perspectiva, Prolingua pretende elaborar informes sobre a situación do galego en diferentes áreas, amosando “as vantaxes e o valor engadido de utilizar o galego como lingua base”. Outro dos grandes proxectos, e seguindo o espírito divulgativo que guía boa parte das actuacións da plataforma será a edición dunha nova obra didáctica encol da lingua galega, na liña das 55 mentiras, tamén coordinada por Xosé Henrique Costas.

Cara aos partidos
A iniciar a xeira, a plataforma xa enviou aos partidos políticos unha carta na que reclama, entre outras cuestión, o coñecemento e o emprego público da nosa lingua por parte dos representantes electos, unha mudanza do decreto do plurilingüismo e no sistema de axudas a medios de comunicación , así diferentes iniciativas de promoción da lingua. “Facemos un chamado para un compromiso de mínimos sobre a lingua. Logo duns anos desastrosos a este nivel, queremos chegar a un consenso”, lembra Tobar. Lanzado o pasado día 14, aínda non houbo respostas sobre esta proposta, lanzada ao fío das vindeiras eleccións autonómicas.

Web
O novo web de Prolingua, pola súa banda, amosa un interese por documentar a situación do galego cun mapa no que se recollen parabéns e queixas encol da nosa lingua e no que o público pode engadir as súas experiencias. Canda a isto, novas, un observatorio sobre o emprego da nosa lingua en diferentes ámbitos ou a achega de documentos tipo redactados en galego son algúns dos contidos que presenta.

O panorama
En xeral, as novas propostas amosan a vontade de continuar cun traballo continuo e multisectorial a prol da lingua por parte desta organización. A busca de presenza en todo o territorio, o diálogo con todo tipo de sectores públicos e a intención dun traballo a varios anos supoñen un esforzo de consolidación que pretende deixarse sentir na situación da nosa lingua. Desde logo, a situación supón xa unha mudanza importante no panorama asociativo a prol da normalización, nun panorama ata no que ata o de agora destacaba a presenza da Mesa como principal referente. A seguir un dos eixes de Prolingua desde a súa creación, o carácter apartidario mantense con firmeza nesta nova xeira. “Temos un discurso creado bastante claro e imos tentar consolidalo. Somos un pouco a cara amable da lingua, non temos connotación política e non se nos pode por. Esta é unha plataforma apartidaria, e só iso xa é un paso a avanzar moi grande. Estamos abertos a colaborar con outras plataformas, a idea é crear discurso e logo ir facendo”, lembra Tobar.

Fonte: Culturagalega

Cultura e o Igadi colaboran na análise e difusión de documentación internacional en galego

A Consellería de Cultura presentou este mércores as accións desenvolvidas polo Instituto Galego de Análise e Documentación Internacional (Igadi) ao longo de 2012.

En concreto, trátase do número 24 da revista Tempo Exterior, unha serie de 25 novos capítulos para a canle de televisión por Internet Igaditv e 13 artigos de investigación que se inclúen dentro da colección IgadiPap(e)r.

No acto de presentación estivo presente o secretario xeral de Política Lingüística, Valentín García, quen destacou a “importancia do labor” do Igadi “ao longo de 20 anos”, achegando á cidadanía “reflexións feitas en galego sobre problemas internacionais”.

Para Valentín García, un dos “valores esenciais dos materiais” elaborados por este organismo é “o impulso que lle deu ao galego, abríndoo a un campo de especialización como é o das relacións internacionais”.

A revista Tempo Exterior é a única revista de temática internacional editada no Estado español nunha das linguas cooficiais. A publicación, na que colaboran especialistas de recoñecido prestixio, abrangue todas as tendencias ou correntes do pensamento e destaca por prestar especial atención á acción exterior de Galicia.

Pola súa banda, IgadiPap(e)r é unha colección de artigos nos que se analizan a situación económica e política de actualidade de países como China, as Malvinas, Brasil, Islandia, Grecia, Francia, Rusia ou Taiwan.

Por último, o Igadi elaborou este 2012 unha serie de 25 novos capítulos dunha duración entre 4 e 5 minutos, nos que se reflexiona sobre problemas da actualidade internacional.

Fonte: Galicia Hoxe

RedeCom comeza o 25 de setembro

O 25 de setembro ás 16:30 dará comezo a primeira sesión da Rede de Coñecemento Compartido posta en marcha pola AGE. O instrumento pretende establecerse como unha arañeira permanente de intercambio entre os diferentes actores do sector, e os editores non descartan espallala ao resto dos sectores cos que interactúan. A actividade terá lugar nas instalacións do Consello da Cultura Galega.

Os sectores da industria cultural atopan cada día máis dificultades para enfrontar os retos da coxuntura económica máis negativa de casi toda a súa historia, da pouco menos que esquecida e inexistente política cultural, da inusitada transformación do sector pola irrupción dos novos soportes, que protagonizan e concitan o interese xeral e político e que afastan dese foco á raíz creadora que lles confire sentido.

As redes sociais e a internet e a súa utilidade para promover e promocionar os contidos e a creación, as marcas culturais e a interacción co público atento, serán o tema desta primeira sesión na que participarán tres editores con experiencia nese ámbito.

                                                                 Creación de libros dixitais      

Hoxe dará comezo, con máis de trinta participantes, o primeiro seminario de Creación de libros dixitais. A docencia estará a cargo de Antón Lado.

Fonte: AGE

“A cultura galega está sometida a uns malos tratos constantes hoxe en día”

O teatro de Novacaixagalicia comeza o seu outono teatral en Vigo os próximos 13 e 14 de setembro coa obra de produción galega “Tres non Bambán”. Arturo López, un dos actores e tamén director, tanto da obra como da compañía coruñesa que a leva a cabo (Espello Cóncavo), móstrase contento e agradecido por poder inaugurar este ciclo e quere que a súa comedia sirva de revulsivo para que as demais teñan unha gran acollida.

–Que lle parece abrir o novo ciclo de teatro de Novacaixagalicia en Vigo?

–Paréceme ben. Evidentemente, ir de primeiros non indica nada de seu. É un ciclo un tanto limitado e o feito de estar aí xa o consideramos importante. Ademais, esperamos que coa nosa presenza á hora de abrir o ciclo e o noso traballo incentívese ao público e acuda masivamente. Creo que temos un espectáculo ameno, divertido e moi interesante.

–A obra, “Tres non Bambán”, xa a representaron desde Espello Cóncavo no ano 2001. Por que a retoma?

–Repite porque foi un espectáculo para nós moi grato. Tanto pola calidade do texto como polas experiencias que acumulamos na primeira fase. Nós, os actores, pasabámonolo/pasabámosnolo estupendamente ben á hora da representación. Entón, pensando un pouco nos tempos nos que vivimos, vimos a posibilidade, xa que é un espectáculo que funcionaba moi ben co público, que nolo pasabamos ben, que o texto da obra é boa e intelixente e claro, dixemos: “Perfecto”. Ademais, egoístamente, creo que foi máis que nada porque o pasabamos moi ben nas representacións.

–Hai algún motivo especial polo que recorre a estes actores?

–Somos un pouco os habituais. Por exemplo, a Fernando Morán, Xavier Pan e Teresa Horro téñoos en case todos os meus espectáculos. Son amigos de toda a vida e claro, formamos todos xuntos Espello Cóncavo, a pesar de que o titular sexa eu.

–O próximo ano, Espello Cóncavo celebrará o 20 aniversario. Haberá algún tipo de celebración?

–Si, vai haber algo especial. Xa temos o proxecto para montar “Azos de Esguello”, unha obra de Euloxio Ruibal, que foi premio Álvaro Cunqueiro en 1989. É unha obra que, curiosamente, está de plena actualidade. Trata a fondo os problemas que hai dentro do mundo dos negocios, a banca e a política desde unha perspectiva de denuncia. Creo que está á orde do día e, a pesar de que non a escollemos por iso, atópasche coa realidade cando empezas a ver as similitudes. Parece que nos estaba dando un aviso do que estamos a vivir agora.

–O compromiso coa cultura galega que manifesta a súa compañía teatral é inalterable, verdade?

–Si. Un non nace onde nace. Se cría onde se cría. Eu nacín en Arzua, o centro xeográfico de Galicia. Vivín alí cinco anos e funme para A Coruña, pero uno é de onde é. Hoxe en día a cultura galega está sometida a uns malos tratos e agresión constante. Os que estamos inmersos nela, sobre todo no mundo do teatro, onde están a pechar moitas compañías, temos que resistir e aguantar ata o final.

–Outra das premisas polas que se rexe Espello Cóncavo é a de facer alcanzable para todo o mundo as obras que respresentan. Como se traduce iso?

–Si claro. Parécenos que o teatro debe de ir sempre dirixido a un público maioritario, aínda que respecto moito que se requira certa preparación previa para abordalos. Pero bo, nós buscamos que chegue a un espectro moi amplo de espectadores. Iso non quere dicir que tiremos polo facilón e ramplón. Por exemplo, “Tres non Bambán”, ao dicir que é intelixente, é unha comedia na que se trata de todo: humano, divino, laboral, político? Pero dunha forma desenfadada e tangencial. Resulta unha obra que ten ata unha clave de misterio. A mirada do autor, Luigi Lunari, é moi irónica.

Fonte e foto: Faro de Vigo

A cultura galega clama contra a subida do IVE en cinema e música ao 21%

A entrada para un festival como Portamérica que este ano custou 50 euros, podería superar na súa próxima edición os 55 calculando só o incremento do IVE, que pasará no sector da cultura do 8 ao 21% en cuestión de horas. A subida en 13 puntos deste imposto aprobada polo Goberno entrará en vigor mañá sábado co consecuente aumento do prezo de entradas en cinemas, teatros e concertos, polo menos que ocorra un milagre no Consello de Ministros de hoxe. Algúns afectados do sector cultural non gardan esperanza; outros cruzan os dedos para que o Executivo dea marcha atrás. Entre estes últimos, a Unión de Asociacións Empresariais da Industria Cultural Española, que onte demandou ao presidente español, Mariano Rajoy, que suspenda a entrada en vigor do aumento do IVE no sector e que estableza unha moratoria.

Se Rajoy desatende a proposta, os cidadáns afrontarán desde o sábado un aumento xeneralizado nas entradas de cinema, concertos e actuacións teatrais. Entre todas as fontes consultadas, existe “temor” a unha perda masiva de público. De feito, gran parte están convencidas de que será así. “Se ultimamente xa era difícil vender entradas para concertos, a partir do sábado máis. Cremos que vai diminuír bastante. Ao ter menos poder adquisitivo a xente, esta compra menos”, explicaban onte desde a empresa galega Esmerarte, promotora de concertos e festivais como PorAmérica ou Vigo Transforma.

Sen política cultural firme

No caso desta firma, as entradas postas á venda con antelación aínda que o día do directo sexa posterior ao 1 de setembro non sufrirán variacións. O resto si rexistrará o incremento do IVE, do 8 ao 21%. Artistas como Tony Lomba farán o mesmo. “Encareceranse as entradas. Neste país, non hai maneira de conseguir unha industria cultural debido aos vaivéns das políticas culturais de quenda”, queixábase o músico quen confesou que “me resulta imposible comerme eu a subida do IVE” á vez que vaticinaba “unha baixada do despacho de billetes”.
As empresas de cinema confésanse expectantes ao que ocorra no Consello de Ministros de hoxe e ao que decida ´a competencia´. “O negocio do cinema é como o dos caramelos; hai que vender moitísimo para que sexa rendible”, sinalaba un responsable de Coruña Films, empresa que conta con 33 pantallas, máis de 30 anos de experiencia e salas como as de Praza Elíptica en Vigo.

“O incremento do IVE desbórdanos; é unha barbaridade”, agregaba esta mesma fonte quen engadía que “nunca afrontamos algo como isto, que é máis duro que o paso das pantallas grandes ás pequenas. En cultura así como en alimentación, non se poden aplicar estas cifras de IVE; noutros países europeos non pasa do 9 ou 10%; mentres que aquí vai chegar ao 21%. Está claro que a xente vai ir menos ao cinema e que o Goberno, ao final, recadará menos”.

No sector do teatro, a Coordinadora Estatal de Salas Alternativas, que preside Pedro Fresneda, da sala viguesa Teatro Ensalle, “falou de non subir o entradas pero non hai unha visión oficial”.

Ensalle conxela tarifas

No caso de Ensalle, “o incremento do IVE ímolo a asumir nós. Cando abrimos, a entrada custaba nove euros e o IVE era do 6%. Agora, serán 9 euros con ese imposto ao 21% O que non sei é canto aguantaremos”, detallaba Fresneda onte, quen confía na complicidade do público para que a sala e a súa programación sigan existindo.

“Nestes tempos de crises, aumentamos entre un 30 e un 35% o público. A cidade (Vigo) respondeu vindo ao teatro, polo que esperamos que agora ocorra igual”, engadiu.

Respecto da hipotética posibilidade de que o Goberno anuncie unha moratoria ou renuncie a aplicar o aumento do IVE no sector cultural, Fresneda recoñeceu que “esperanzas hai poucas. O incremento dese imposto é un atentado contra o consumidor final”. Por último, concluíu: “Cultura somos todos”

Cinemas de Vigo exponse ofrecer máis días do espectador

O futuro do cinema non pintaba de cores en España. A partir do día 1 de setembro e coa subida do IVE será máis que incerto. Desde a SGAE e a Federación de Cinemas temen que a subida das entradas “obrigue a pechar” case a cuarta parte das salas existentes e a despedir a 3.500 empregados. Firmas como Yelmo Cinemas Vigo aplicarán o 21% desde o sábado. No entanto, para loitar contra a posible perda de espectadores xa pensan en ´promocións´ como elevar a dúas os días do espectador.

Aínda así, traballadores e responsables de salas de proxección galegas non esconden o seu “medo” á medida do Goberno Rajoy.

A Sociedade Xeral de Autores (SGAE) está convencida de que “a subida do imposto ten unha repercusión negativa no acceso da cidadanía á cultura. A medida limita o acceso á oferta cultural, propiciando unha brecha social”.

Segundo o informe da Federación de Cinemas, “se a subida do IVE fose de dous puntos, destruiríanse 540 postos de traballo fronte aos máis de 3.500 que se esperan”.

Fonte: Faro de Vigo

Cans leva unha selección de curtas e clips galegos ao Festival de Douarnenez, na Bretaña

O Festival de Cans segue a promover as curtametraxes galegas máis aló da parroquia que lle dá nome e dos días nos que se celebra. Algunhas das pezas máis destacadas que pasaron polo festival este ano poderán verse as próximas semanas en cidades e vilas de Galicia e doutros países, nun circuíto de proxeccións que comezou a finais de xullo e que terá como próxima parada o Festival de Cinéma de Douarnenez (Bretaña), un dos máis antigos de Francia.

Cans mantén o seu esforzo por difundir as curtas galegas dentro e fóra do país, polo que este verán renova Cans Itinerante, o seu circuíto internacional de proxeccións. Iniciouse o 24 de xullo no Festigal en Santiago de Compostela, continuou o 6 de agosto en Caminha (Portugal) e o 17 deste mes en Riós (Ourense), como parte da programación do Festival das Artes Escénicas Abelardo Gabriel.

No Festival de Douarnenez

A próxima parada é mañá xoves 23 de agosto dentro da programación da 35ª edición do Festival de Douarnenez (Bretaña, Francia). O coñecido como festival das minorías dedica esta edición ás cinematografías e as culturas de Galicia, Euskadi e Cataluña. Na representación galega, que inclúe varios filmes e conferencias con personalidades salientables da nosa cultura, reserva un espazo destacado para o Festival de Cans.

Alí se proxectará o making of da edición 2011, as curtametraxes Estereoscopía, de Xacio Baño; Percebeiros, de David Beriáin; O xigante, de Luis Matta e Julio Vanzeler; e Mr Bear, de Andrés Rosende; ademais dos videoclips “Puerto del Sonido” de Mullet e “Un piatto” de Banda Crebinsky. Unha escolma que inclúe ficción, animación, documental e vídeos musicais para amosar nunha sesión de algo máis dunha hora a diversidade da produción audiovisual galega en formato curto. Proxectaranse este xoves ás 14:30h na sala MJC da cidade bretoa, onde se volverán pasar o sábado ás 11h.

Ourense e outras paradas

A seguinte cidade á que chegará Cans Itinerante será Ourense. Este venres 24 ás 23h na praza de San Martiño, o Festival de Cans será protagonista da penúltima sesión do ciclo “Baixo as Estrelas”, organizado polo Festival Internacional de Cine de Ourense. Alí poderase ver o palmarés completo da última edición de Cans. Logo as curtas estarán no 26º Festival da Poesía do Condado, o 31 de agosto en Salvaterra de Miño. A partir de setembro están previstas novas proxeccións en Vigo e Lisboa, entre outras localidades.

Desde a segunda edición, o Festival de Cans organiza cada ano este circuíto internacional de proxeccións que buscan levar a novos públicos as curtametraxes galegas exhibidas en Cans. Neste tempo as curtas xa chegaron á maior parte das cidades e moitas das vilas de Galicia, ademais das principais cidades da Península: Lisboa, Porto, Madrid e Barcelona, e a países como Inglaterra, Holanda, Bélxica e o Sáhara Occidental, entre outros.

Festival de Cans

Fonte: Galicia Hoxe

O Códice Calixtino poderá contemplarse ata o domingo no Pazo de Xelmírez

A exposición sobre o Códice Calixtino, organizada polo persoal do Museo da Catedral de Santiago, inaugurarase mañá. Así, desde este xoves ao mediodía, e tras un acto ao que asistirán o arcebispo Julián Barrio, o deán José María Díaz, e o conselleiro de Cultura, Jesús Vázquez, quedará aberta ao público a mostra sobre esta xoia da catedral, tras a súa desaparición dun ano a mans de Manuel Fernández Castiñeiras.

Con todo, o manuscrito orixinal tan só se poderá contemplar no Pazo de Xelmírez desde mañá e ata o domingo. Posteriormente, substituirase por un facsímil.

A exposición permanecerá aberta ata final de ano.

Fonte: La Voz de Galicia

Cada galego gasta ao ano un promedio de 8,7 euros en ir ao cine

Apáganse as luces nos cines galegos, e non porque a película estea a piques de empezar. Os datos de consumo cinematográfico en Galicia dan conta dunha tendencia, a da caída no número de espectadores, que no caso galego agudizouse nos últimos doce meses. Síntoma desta enfermidade son os 8,7 euros que cada galego se gasta, de media, en ir ao cine ao ano. Unha cifra máis que preocupante que contrasta cos 22 euros que dedican os madrileños, os 18 dos cataláns, os 13 dos valencianos ou os 10 dos andaluces, e que coloca a Galicia no vagón de cola no que a consumo cultural se refire.

«O cine é un enfermo crónico con saúde de ferro», defenden algúns expertos ante a crise que o sector padece desde fai anos. Con todo, a realidade galega fai pensar máis nunha longa agonía que se reflicte na sangría de espectadores dos últimos anos. Segundo datos da SGAE, en 2011 vendéronse en Galicia 3.698.510 entradas de cine. Fai tan só tres anos, as salas da Comunidade franqueaban sen apuros a barreira dos 4 millóns.

Con 1,3 entradas por habitante e non máis de 18 espectadores por sesión, a recadación dos cines de Galicia rolda a día de hoxe os 24 millóns de euros. Por provincias, A Coruña é a que mellor capea o temporal cunha recadación anual de máis de 11 millóns e uns beneficios por sesión de máis de 118 euros. Parámetros similares sitúan a Pontevedra como a segunda provincia galega na que máis se vai ao cine, por diante de Lugo e Ourense. E é que nas provincias máis orientais da Comunidade o gasto medio por habitante e ano non chega aos 6 euros. Entre as dúas, suman só unha decena de cines, fronte aos 14 da Coruña e os 15 de Pontevedra.

Entre «Crepúsculo» e «Torrente»

A pesar de pertencer ao grupo de españois que menos van ao cine, os galegos parecen non discrepar en gustos co resto de rexións. Así, máis dun 66 por cento decántase por filmes con selo norteamericano mentres que só un 17 por cento optan por producións nacionais. A primeira entrega da saga «Crepúsculo amencer» foi a película máis vista en Galicia no 2011, con máis de 131.000 espectadores. Por detrás na lista outra aposta segura para as distribuidoras, «Piratas do Caribe en mareas misteriosas». A excepción a esta regra foi a estrea da cuarta parte de «Torrente», que levou ás salas galegas a case 100.000 espectadores, logrando unha recadación de 766.000 euros.

Fóra do ranking de favoritas quedan algunhas das producións galegas estreadas durante o pasado ano, caso da comedia «Crebinsky», da cinta de terror psicolóxico «Secuestrados» ou da adaptación á gran pantalla do premio Nacional de Cómic «Engurras», que na última edición dos Premios Goya alzouse con dúas figuras, á mellor película de animación e ao mellor guión adaptado. O único respiro que os datos do último anuario sobre a exhibición do cine en España (publicado pola SGAE fai tan só uns días) dan ao cine galego hai que buscalos na súa industria. E é que a produtora galega Vacafilms “que se deu a coñecer coa exitosa «Cela 211»” logrou coarse na lista de produtoras con maior recadación en 2011. En concreto, ocupa o sétimo lugar cuns beneficios de máis de catro millóns de euros e 663.504 espectadores. O pasado ano, a produtora de Enma Lustres estreou dúas cintas.

Con este panorama, á altura da mellor película de terror, as salas de cine soportan o tirón e frean, polo momento, o peche de moitos recintos emblemáticos. Na provincia de Lugo “a galega co consumo máis baixo por habitante” non botou o ferrollo ningunha sala nos últimos cinco anos aínda que o número de pases si decreceu. As astucias para prolongar a vida dos cines, sobre todo ante a presión dos grandes grupos de exhibición, son diversas.

3D no rural ourensán

No municipio ourensán do Carballiño, por exemplo, programaron para os primeiros días de agosto a proxección dunha vintena de películas ao aire libre. Unha volta á década dos anos 50 en Galicia, cando para ir ao cine había que levar a chaqueta e ata a cadeira. A experiencia, nova para uns e emotiva para outros, parece convencer ao público.

Esta paixón pola sétima arte que agora parece pender dun fío levou a un ourensán de 56 anos a hipotecarse, fai uns meses, para que os seus veciños teñan acceso a un cine con 3D. Así foi como Ernesto Romeu, propietario da sala Novocine da localidade de Leiro, converteu ao seu pequeno negocio no único recinto de todo Ourense con esta tecnoloxía.

O que custa unha entrada

En Leiro, unha entrada custa 3 euros; 5 se a proxección é en tres dimensións. Pero noutros puntos da xeografía galega, ir ao cine non é unha alternativa tan económica. Todo depende das características da sala elixida e da cidade na que se sitúe, aínda que a maioría rolda os 6 euros. No caso dos cines da Coruña, por exemplo, a entrada á sala custa 7,50 euros de media.

Na capital galega, o prezo reláxase e poden adquirirse tickets por uns 6 euros; en Ferrol, a entrada está a 4,25 euros. En Vigo, con tres salas de cine para preto de 300.000 persoas, o custo da entrada dispárase de novo ata os 7,50 euros. Uns quilómetros máis ao norte, en Pontevedra, o diferencial é de tan só 50 céntimos. En Lugo e Orense os prezos mantéñense na mesma liña. En municipios máis pequenos, como Narón, a entrada de fin de semana chega aos 7,50 euros.

Alternativas anticrisis
Para paliar o descenso de espectadores e plantar cara a fenómenos como a piratería, as grandes salas galegas ofrecen desde fai meses descontos dirixidos, sobre todo, ás familias. Trátase de packs e bonos que adelgazan o importe total das entradas e que superan ao xa desactualizado «día do espectador». Tamén hai tarifas para desempregados, como a promovida por sala Fórum Metropolitano da cidade herculina, que baixa as tarifas ata o euro e medio.

Toda unha sorte de ardides para tratar de esquivar unha época marcada pola crise económica, o auxe das novas tecnoloxías, as descargas ilegais ou o boom das series de televisión. Unha encrucillada digna do mellor thriller de suspense que aínda non escribiu o seu final.

Fonte: ABC