Entradas

O conxunto do ecoloxismo galego reclama a liberación do tiburón do Museo do Mar de Galicia en Vigo

/en /

Sería o mellor acto que o Museo do Mar podería desenvolver para celebrar o día dos museos, pois a diferenza doutras especies de fauna silvestre en catividade o cazón branco do acuario vigués aínda e recuperable para a súa devolución ao medio natural.

Os colectivos ecoloxistas galegos reclaman a súa liberación ante a Consellería de Cultura da Xunta de Galicia e a dirección do Museo do Mar.

Os colectivos ecoloxistas consideran que manter en cautividade ese pequeno cazón branco non se pode xustificar nin divulgativa, nin educativa nin científicamente. Tampouco ten nada que ver ese animal co ecosistema da ría de Vigo que o acuario pretende representar. Trátase simplemente de manter en catividade a un animal silvestre co único obxectivo de servir de reclamo para o público que, na práctica, asiste a un espectáculo que o único que consigue e insensibilizarnos polo feito de degradar a un animal ate rebaixalo á categoría de adorno. Xustamente todo o contrario do que defende a Educación Ambiental e que ao final solo só acaba sendo un lamentable espectáculo que se complementa co dobre cativerio do polbo cazón, dentro do acuario e a súa vez dentro dunha caixa de metacrilato na que morrerá en catividade.

Polo tanto reclamamos á Consellería de Cultura e á dirección do Museo do Mar que poñan fin a este absurdo exemplo de maltrato animal e liberen ao cazón branco, para que poida vivir donde debe facelo, no mar, e non nunha estreita e triste peceira.

Do mesmo xeito que no seu día o Museo do Mar utilizou o confinamento nesa peceira do cazón branco como reclamo publicitario, teñen agora unha oportunidade de dignificar as súas instalacións dando un bo exemplo de auténtico compromiso coa conservación dos océanos liberando ao tiburón. Un xesto que permitiría pensar que o Museo do Mar efectivamente predica co exemplo o seu discurso conservacionista.

Asinan esta petición os colectivos ecoloxistas ADEGA, Amigos da Terra, Verdegaia, Federación Ecoloxista Galega FEG (Adega, Adenco, Asociación pola defensa da Ría Pontevedra, Asemblea do Suido, Colectivo Ecoloxista do Salnés, Coto do Frade, Guerrilleiros das Fragas, Hábitat, Luita Verde, Movemento Ecoloxista da Limia, Naturviva, Néboa, Niño do Azor, Oureol, Vaipolorío, Verbo Xido, Verdegaia, Xevale), e a Sociedade Galega de Educación Ambiental-SGEA, Sociedade Galega de Historia Natural SGHN.

Fonte: SGHN

Paseo marítimo, aves… e contaminación

/en /

A Ría do Burgo (A Coruña) foise convertendo nos últimos anos nun importante enclave para a observación das aves: ao seu abeiro acode un numeroso e variado continxente de invernantes e especies migratorias en paso, entre as que destacan, por cantidade e variedade, as limícolas e mais as gaivotas.

Especialmente na parte interna, ao longo do paseo marítimo de Culleredo, dende Fonteculler ao Burgo é doado observar nos bancos de area, canda a marea baixa, ou na pequena marisma de Acea de Ama: Gabita (Haematopus ostralegus), diversas especies de limícolas (Pilros e Pilriños, Píllaras, Mazaricos e Biluricos), ardeidas como a Garza real (Ardea cinerea), a Garzota (Egretta garcetta), a Garza mediana (Bubulcus ibis), mesmo Cullereiros (Platalea leucorodia) e unha boa variedade de anátidas (parrulos, patos, gansos), mergullóns e gaivotas, que ás veces agasallan con rarezas chegadas da outra banda do Atlántico, como a Gaivota de Delaware (Larus delawarensis), por deitar un exemplo, ou do Norte Europeo.

O Picapeixe (Alcedo athis) e o Corvo mariño real (Phalacrocorax carbo) son outros dos habituais que os observadores de aves, cada vez mais frecuentes entre os paseantes, poden anotar nos seus cadernos de campo.

Porén, non é ouro todo canto reloce e o paseo marítimo e mais a riqueza ornitolóxica, non poden ocultar que, a Ría do Burgo, arrastra de vello moitos e serios problemas: contaminación difusa por deficiencia de saneamento, episodios puntuais de vertidos de índole diversa ou o marisqueo furtivo, fan que o estado ambiental da ría non sexa o desexábel, e iso a pesar da presión social e mais das autoridades da Unión Europea, que xa puxeron data límite ao proceso de saneamento das rías galegas.

A pesares de todo as distintas administracións (Concellos, Xunta, Estado) parecen non poñerse de acordo para acometer de vez a tarefa da rexeneración da ría, que permitiría non só mellorar a calidade ambiental do contorno, cousa importante de seu, senón tamén e de rebote, a explotación racional duns recursos (marisqueo, turismo e de lecer) susceptíbeis de  reactivaren a economía local, tema nada fútil nos tempos que corren. Mais recortes mandan, xa saben.

A Plataforma para a Defensa da Ría do Burgo leva anos na leria: reclamando a atención das autoridades, o seu entendemento e coordinación para achegaren solucións a tanto abandono.

A última, que non ha ser por desgraza a derradeira, nestes días, que reclaman a inclusión dunha partida presupostaria de 2 millóns de €, cando menos, nos Orzamentos Xerais do Estado. O seu destino: o saneamento e rexeneración integral da zona, pois nada se consigna no Proxecto de Lei correspondente, nin para 2012 nin nos anos sucesivos, e isto a pesares das boas palabras, esperanzadoras e confiadas na axuda do “goberno amigo”, de certos alcaldes e mais Goberno autónomo.

Ao efecto andan a recoller sinaturas das cidadás e cidadáns que teñan a ben apoialos, así que xa saben, anímense, causas hainas, pero se cadra nin tan boas nin tan xustas… ou que lles collan tan de perto.

Plataforma para a Defensa da Ría do Burgo

Texto: Calros Silvar