Entradas

Google entende o galego a través das buscas por voz

/en /

Un dos detalles que dende hai anos destacaban en Android era a posibilidade de realizar buscas por voz (posteriormente levada tamén a outros sistemas operativos e incluso ao navegador Google Chrome), o que axiliza a realización de numerosas funcións sen ter que empregar o teclado virtual móbil pero, aínda que dende 2010 entendía o español sen problema, tiña problemas co resto de linguas do Estado, o que vai camiño de solucionarse, pois Google comezou a espallamento aos seus servizos a súa busca por voz en 13 novas linguas, entre as que figuran o éuscaro, o catalán, o portugués europeo e o galego.

Polo momento esta función está limitada a dispositivos con Android 2.2 ou superior dende o widget de busca ou coa aplicación de busca por voz. Deste xeito, xa non quedan marxinadas das buscas orais en Google as buscas as persoas con nomes en galego que conteñan a letra x, numerosos topónimos e, por suposto, consultas realizadas directamente na nosa lingua.

Con esta medida a busca por voz de Google chega a 42 linguas e acentos de 46 países e, aparte das antes mencionadas linguas peninsulares, tamén inclúe soporte para búlgaro, finés, húngaro, islandés, noruegués, romanés, serbio, eslovaco e sueco.

Fonte: Codigocero

Os museos quedan baleiros tras os recortes en programación

/en /

Ou a arte non interesa en Compostela ou os encargados de xestionar os museos da cidade necesitan un metrónomo para conseguir que o ritmo da oferta destes espazos culturais axústese ao da demanda do cidadán que pasea polas rúas de Santiago.

As manidas escusas do clima, da falta de tempo e do prezo non serven xa para escudar tras elas as irrisorias cifras de visitantes que se anotan nos rexistros dos principais museos da cidade. Dá igual que chova ou faga sol, é indiferente que un estea de vacacións, ocupado ou no paro e incluso que o museo sexa de pagamento ou gratuíto. Simplemente, o que hai para ver non convence.

A sensación que invade ao visitante ao entrar nos museos da cidade, xa sexa no CGAC, no Museo do Pobo Galego, no da Casa do Cabildo, no Museo das Peregrinacións ou no Gaiás, é a dunha morte lenta por pena e por soidade. Entre as paredes destes recintos apenas pululan unha media de dez ou doce almas no que se supón habería de ser a hora punta da inquietude artística, unha escena que reflicte que a saúde destas entidades non é tan boa como pretenden vender e que vén confirmar que os turistas veñen, pero menos, e os que chegan á cidade non consomen tanto como outrora. Un bo exemplo son os números achegados polo Museo das Peregrinacións, que en 23 días que leva aberto na súa nova localización captou a atención de 12.200 persoas, cifra similar á de peregrinos que chegaron na cidade en só seis días.

As opinións que máis se repiten entre os que si acoden ás exposicións fan mención á saturación da temática peregrina, á carencia de contidos, á desinformación, mala promoción e peor xestión destes espazos. Os recortes nótanse. O visitante márchase cunha sensación de frustración interna sobre o que puido ter sido pero non chegou a ser.

E é que ás veces, non chega coas boas intencións. Non basta con colgar cadros nas paredes, proxectar imaxes en pantallas ou informar mediante letreiros. Á arte hai que consentilo, animalo e alimentalo cada día para evitar que languideza, colla po e o que é peor, que morra no esquecemento.

Fonte: La Voz de Galicia

Foto: Museo do Pobo Galego (Turgalicia)

O teatro galego busca un oco nos escenarios de Madrid

/en /

Unha parte da escena galega marcha a Madrid durante as vacacións. Pero non vai a descansar, vai facer oco. Galicia Caníbal, Tengamos el sexo en paz e Oiseau rebelle son tres títulos galegos que buscan espectadores madrileños.

Mercedes Castro é a única actriz en Tengamos el sexo en paz, que en Galicia titulouse Sexo, por que non? Leva unha semana de experiencia non Teatro Arenal co texto de Darío Fo e Franca Rame. Asegura Castro, actriz tamén de Padre Casares, que a experiencia é «completamente diferente». Castro estará na carteleira madrileña ata principios de setembro. Sinala que estar tanto tempo seguido nun teatro supón «depender moito máis de convencer ao público e de que haxa boca a boca para traer máis espectadores». Pero a actriz agradece esa posibilidade de actuar de xeito continuado porque «favorece moito ou traballo estar sempre non mesmo espazo». Pon un exemplo: «Ou sábado fago dúas funcións e pensei que sería máis difícil porque a obra é esixente fisicamente, pero a segunda dás dúas acaba por ser máis fácil».

A de Eme2 non será a única produción galega. Esta mesma semana Funboa Escénica terá tres días para actuar nunha das salas máis coñecidas do circuíto independente, a Sala Triángulo.

Oiseau rebelle é o título da montaxe que leva xirado por boa parte dos escenarios de Galicia. Paulina Funes, integrante da compañía xunto con Cristina Balboa, asegura que actuar en Madrid «pode servir para abrir portas, pero tamén esixe asumir os riscos porque a sala non paga cachés e hai que ir a taquilla».

Para conseguir público, os días 16, 17 e 18, as dúas integrantes de Funboa realizarán algunhas accións promocionais na Gran Vía madrileña, sacando os seus personaxes á rúa para chamar a atención sobre as funcións que farán. Tamén esperan que o feito de que a obra se exhiba dentro dun ciclo que a sala denomina Al fresco axude a levar público ás butacas da sala Triángulo.

Unha semana despois de que Funboa chegue a Madrid o Teatro Nuevo Alcalá abrirá tempada co Galicia Caníbal. A montaxe que repasa unha parte dá música galega dous anos oitenta terá dous meses de funcións nese espazo, despois de ter percorridos unha parte considerable dous escenarios galegos. Trala estrea en Madrid regresará a Galicia.

Fonte: La Voz de Galicia

Valentín García: “De nada vale investir en lingua se todo o mundo fala castelán”

/en /

“O galego ten que ter o seu lugar dentro da nosa sociedade”. Estas foron algunhas das palabras do secretario xeral de Política Linguística, Valentín García Gómez, nunha entrevista en RNE na que engadiu que “o galego ten que ser a nosa primeira lingua”, independentemente de que dentro da Unión Europea “conmutemos como falantes plurilingües” e iso “ten que ser visto como unha auténtica vantaxe”.

Asimesmo a nosa lingua danos a facilidade para interactuar con falantes de fala portuguesa, tendo en conta que, hoxe en día, hai moitos empresarios que están creando negocios en Brasil, país que conta ­cunha economía emerxente.

“O galego comunícanos con máis de 270 millóns de habitantes no mundo”, asegurou, “temos unha lingua que ofrece moitas posibilidades.

García Gómez está convencido de que a lingua non debe formar parte de ningún conflito político, intentando sempre quedar ao marxe das diversas contendas electorais.

Con respecto ao uso da lingua galega no ensino, o secretario xeral afirma que esa é unha parte importante dentro do proceso de normalización lingüística, pero para que a lingua sexa unha lingua de expresión e forme parte da vida activa dos cidadáns, ten que estar presente na sociedade.

“Moita xente cambia de lingua por moitos motivos: parella, círculo de amigos…, afirmou. “Temos que saber explicarlles aos adolescentes que en galego tamén se pode ligar; temos que explicarlles aos empresarios que se pode ter unha empresa en galego e aos profesionais da sanidade que os carteis nos hospitais teñen que estar en galego. En definitiva, hai que explicarlle á xente que tamén se pode vivir en galego unha vez que se sae do sistema educativo”.

Valentín García asegura que hai que esforzarse porque esa proxección que nace no ámbito do ensino sexa capaz de estar presente despois na sociedade.

“De pouco vale facer ­unha inversión lingüística en Galicia, se despois todo o mundo fala castelán”, continuou, xa que “a maior parte da poboación vive en núcleos urbanos, que son dende o século XVIII, os máis desgaleguizados”.

Ademais explicou que o decreto que prepara a Xunta para que se respecte a toponimia en galego está “en periodo de alegacións”. “É un proxecto importante porque a toponimia ten gran relevancia a pesar de formar parte do patrimonio inmaterial, sobre todo na nosa comunidade, na que hai unha alta densidade de topónimos”.

Fonte: El correo gallego

Foto: O secretario xeral de Política Lingüística, Valentín García Gómez. EFE/Archivo

As vendas baixan en Viñetas pero mantén a afluencia

/en /

O salón Viñetas desde ou Atlántico concluíu onte a súa fase de encontros cos autores, talleres, master-class e casetas abertas ao público. As exposicións nas principais salas municipais da Coruña permitirán seguir gozando, ata o 16 de setembro, de mostras como a excelente exposición con máis de cincuenta orixinais sobre Batman, comisariada por Michael Kompa, gran coleccionista e director do Festival Internacional do Cómic de Múnic.

O director do salón, Miguelanxo Prado, apuntaba onte que esta edición, a número 15, «a nivel do cerne de Viñetas, que son os autores, as exposicións e as actividades, foi magnífica». Apuntou así mesmo que «non foi perceptible» a crise en canto a visitantes (aínda que os organizadores teñen por norma non dar cifras de asistentes).

Segundo Prado, «o público notase que cada vez é máis formado, non é un visitante ocasional que se atopa co salón, é xente que ven a ver Viñetas».

No relativo ás vendas dos postos que ocuparon editoriais e tendas especializadas todos coinciden en afirmar que houbo «máis curiosos que compradores». As altas temperaturas rexistradas nos últimos días lastraron nun inicio a afluencia de visitantes ao salón, que optaron por ir á praia. E dos que por alí pasaron, poucos sacaron o moedeiro. Sen dispor polo momento de datos exactos, os libreiros e editores calculan o descenso de vendas nun 25 por cento con respecto ao ano pasado.

As causas, á marxe da consabida crise, aseguran que poden atoparse no cambio de datas de celebración do certame respecto doutros anos, así como a coincidencia en tempo e case tamén en espazo coa Feira do Libro; isto obrigou a algunhas librerías a duplicar a súa presenza con dúas casetas, diluíndose con todo o volume de vendas.

Mentres Prado resumía que «a mentalidade é aguantar o chaparrón», Manel Cranio, coordinador das actividades complementarias de Viñetas, destacaba a gran aceptación que tiveron os talleres para nenos e mozos impartidos por debuxantes como Xosé Tomás, Alberto Guitián, Laura Blanco , Suso Cubeiro e Henrique Torreiro. «Estiveron máis de douscentos rapaces e esta é unha maneira de ir buscando novos lectores e, quen sabe si de aí sae algún novo autor», apuntaba Cranio.

Tamén subliñaba que, por primeira vez, Viñetas deixa na cidade tres murais que foron elaborados por Andrés Meixide, Pinto & Chinto e José Domingo.

Fonte: La Voz de Galicia

A falta de persoal é a gran causa da saturación do Sergas

/en /

O Consello de Contas de Galicia, órgano fiscalizador da xestión económico-financeira do sector público,  acaba de publicar un informe das  auditorías realizadas nos servizos de urxencias de dous hospitais comarcais (Valdeorras e Monforte) e tres complexos hospitalarios (CHUAC, CHUS e CHOP).

O informe xeral indica que “o aumento da demanda asistencial urxente, a saturación dos Servizos de Urxencias Hospitalarios e a inadecuada utilización destes servizos obedecen a diversas causas”, entre as que cita “un dispositivo asistencial de primaria escasamente resolutivo que xera a consecuente desconfianza dos usuarios respecto a que no dito nivel poida ser satisfeito con rapidez o seu problema de saúde”.

En opinión do sindicato CIG-Saúde,  coa chegada ao goberno da Xunta do PP de Feijoo iniciouse o desmantelamento da Atención Primaria, eliminando os incrementos en dotación técnica e de persoal que estaban previstos.

Outra das deficiencias que recolle o informe é  que “a estrutura física dos cinco SUH fiscalizados presenta deficiencias e disfuncionalidades que repercuten no seu correcto funcionamento, sendo o máis afectado o CHUAC no que a dimensión e distribución do servizo imposibilitan, na práctica, a prestación dunha adecuada atención”. O pasado 1 de agosto, sen ir máis lonxe, CIG-Saúde na Coruña emitía unha nota de prensa que viña afondar nas denuncias previas sobre a situación de caos no servizo de urxencias do CHUAC.

Os avaliadores destacan tamén que na data de realización das auditorías (2010), só un servizo de urxencias tiña implantada a triaxe, que o propio informe describe como “alicerce básico sobre o que debería xirar a atención en urxencias, como medio de asignar o nivel de prioridade e de fixación dos tempos de resposta máximos en función da mesma”. Nalgún caso, e tal e como recolle o informe, a clasificación previa faina “persoal non sanitario que desenvolve funcións administrativas na área de admisión de urxencias”.

Ademais disto, o informe fai unha análise dos recursos humanos dos servizos de urxencias auditados, e recolle que no 2010 aínda había dous servizos dos estudados que non dispoñían de Plan Funcional, e nos que si o había ou ben a dotación de persoal que estaba implementada no servizo era menor que a que se recollía neles, ou ben existía certa variabilidade e desorganización na distribución do persoal, polo que a cobertura non era axeitada.

“A dotación de efectivos para cubrir a infraestrutura organizativa prevista é deficitaria nas distintas institucións, de forma máis acusada no estamento de persoal facultativo dalgúns dos centros, que chega a alcanzar o 39% menos”. E engade que esta falla de persoal estábase cubrindo con xornada complementaria (horas extras), en moitos casos excesiva, superando mesmo o 50% da xornada ordinaria.

A política de persoal recibe moitas críticas. “Nas distintas institucións analizadas, vense recorrendo, de forma desproporcionada, á contratación eventual (prevista en situacións de carácter temporal, conxuntural e extraordinario) para a cobertura de necesidades estruturais ou para a substitución de persoal en supostos de ausencia, non adecuándose tal modalidade contractual á natureza da prestación de servizos. No primeiro suposto prolifera esta contratación en detrimento dos procesos selectivos para a cobertura das necesidades con persoal fixo. No segundo, en lugar de formalizarse o correspondente nomeamento de substitución de carácter nominativo tipificado respecto diso, recórrese aleatoriamente á formalización dun contrato por un prazo determinado coa finalidade de cubrir diversas continxencias de varios traballadores” critica o Consello.

Sobre os tempos de espera en urxencias, o informe tamén é demoledor: “respecto dos pacientes para os que se acordou o ingreso, a prolongación da súa permanencia en urxencias representa unha das causas fundamentais da saturación do servizo, apreciándose nos complexos hospitalarios en maior grao, con especial incidencia no CHUAC. (…) a asignación de cama para urxencias non está debidamente priorizada nin protocolizada, nin existe unha programación que permita xestionar a presión asistencial urxente coas debidas garantías, o que constitúe unha das causas de saturación da área de urxencias debido ao fluxo de entrada de pacientes e ao estar ocupados os recursos polos enfermos xa atendidos”. A CIG-Saúde ven denunciando que a situación dos servizos de urxencias é caótica, sendo o caso do CHUAC o máis grave dos estudados.

O Consello de Contas, para rematar o informe, emite unha serie de recomendacións a respecto dos aspectos analizados nas auditorías, recomendacións que poden verse no propio texto do informe.

Fonte: Galicia Confidencial

Foto: Juan Varela

Xa podemos descargar o LibreOffice 3.6 en galego

/en /

O paquete LibreOffice 3.6.0 chegou onte á súa versión final, estando dispoñible para a súa descarga en galego nas súas versión para Windows, para Mac OS X e para Linux, grazas en boa media polo traballo da comunidade de tradución ao galego por un grupo de voluntarios encabezados por Antón Méixome, dende o que advirten que na versión actual non funciona a corrección ortográfica, engadindo que se corrixirá coa versión 3.6.1 da aplicación (aínda que tamén pode corrixirse o fallo manualmente).

Entre as melloras de LibreOffice 3.6.0 está a integración con Alfresco vía protocolo CMIS, integración limitada con SharePoint, a posibilidade de exportar PDF con marcas de auga, editar ficheiros de só lectura, un filtro de importación para documentos de CorelDraw, un deseño máis limpo (eliminando bordes 3D nas regras e barras de estado) e claro da interface e melloras no tema GTK.

Fonte: Codigocero

Todos os concertos de San Froilán serán gratuítos

/en /

O tenente de alcalde e concelleiro de Cultura e Turismo de Lugo, Antón Bao, anunciou hoxe que todos os concertos incluídos no programa das patronais de San Froilán serán “gratuítos”, e dixo que o goberno local actuará con calma, “cautela e prudencia” para facer as mellores contratacións e ao menor prezo posible.

Bao respondía así, no transcurso dunha rolda de prensa, ao grupo municipal do Partido Popular, que esta semana se queixaba de que a só dous meses para o inicio das patronais lucenses, unhas festas declaradas de Interese Turístico Nacional, o goberno local non pechase aínda nin unha soa actuación.

O portavoz nacionalista recoñeceu que ao coincidir os dous festivos das patronais -os días 5 e 12 de outubro- en venres, o programa das festas concentrarase en dous fins de semana longos, polo que se reducirá o número de concertos”, que serán “todos gratuítos”.

En todo caso, Bao afirmou que “convén ter paciencia para negociar as mellores actuacións”, dado que coa actual situación económica o goberno local está disposto a controlar o gasto “céntimo a céntimo”.

“Non podemos lanzarnos a unha piscina sen auga”, dixo Bao, quen tamén asegurou que no programa das patronais volverán ter moita presenza os grupos lucenses e as actuacións de animación rueira que distinguen a estas festas e fanas diferentes.

Fonte: Galiciaé

Galiza perde turismo

/en /

Un dos recursos importantes que ten Galiza é o seu atractivo turístico. As diferentes campañas de promoción do noso territorio teimaron en vender o Camiño de Santiago e a zona das Rías Baixas. O primeiro atrae a moitos visitantes mais dun perfil de baixo poder adquisitivo e que pasa pouco tempo no noso país e o segundo compite coa  inmensa costa mediterránea.

Se partimos desta base enténdese que, segundo datos aportados pola propia Secretaría Xeral de Turismo, Galiza non chegara aos 3,5 millóns de visitantes no primeiro semestre deste ano. Deles unha mínima parte deciden durmir no noso territorio, non chega ao 2%.

Turismo de mochila

A pouca inversión en produto cultural dos últimos meses, cunha grande baixada de programación nalgunhas cidades como Compostela ou A Coruña, provocaron esta situación. Iso si, o número de peregrinos que chegaron a visitar a catedral de Santiago foi en aumento. “O problema é que estes visitantes non gastan nin quedan”, asegura un hostaleiro de Compostela. Outras das razóns que se están a dar, como comenta este empresario do sector, é que “non hai grandes congresos nin outros eventos como en cidades como Donosti ou Barcelona para atraer potenciais clientes”.

Fonte: SermosGaliza

A Coruña cambia o festival Manicómicos polo proxecto Faranduleando

/en /

Ata o vindeiro 26 de agosto diferentes localizacións da cidade da Coruña acollerán espectáculos do programa Faranduleando. Trátase dun novo proxecto organizado en solitario polo concello e que vén a substituír o anterior Festival Manicómico, que organizaba a asociación que daba nome ao encontro. O programa mantén o carácter cómico da cita, aínda que amplía as cifras do encontro (pasando a 76 actuacións, en 26 días e 25 localizacións diferentes). A decisión causou o malestar da Asociación que acusa ao concello de “apropiarse dalgunhas das súas ideas e aprovéitarse do traballo de programación realizado, facendo súas, iniciativas orixinalmente presentadas por Manicómicos”. O concello emitiu un comunicado no que asegura que propuxo á asociación integrase no novo programa municipal.

Fonte: Culturagalega