Entradas

O 9.º PREMIO MEIGA MOIRA DE LITERATURA INFANTIL E XUVENIL DECLARADO DESERTO

Reunido na cidade da Coruña o sábado día 1 de agosto de 2020 o xurado do 9.º Premio Meiga Moira de Literatura Infantil e Xuvenil, convocado por Baía Edicións, composto polas escritoras Marica Campo, que actuou como Presidenta, Ánxela Gracián, gañadora da 8.ª edición en 2018, coa novela As voces da auga, pola profesora e crítica literaria, María Dores Fernández López, polo escritor Pere Tobaruela, gañador, tamén, da 8.ª edición en 2018, coa novela Auga e Lume, e pola directora editorial de Baía Edicións, Belén López Vázquez, que actuou, asemade, como Secretaria, acordou, por unanimidade e con moito pesar, DEIXAR DESERTO o Premio Meiga Moira deste ano 2020.

Esta decisión foi adoptada porque ningún dos vinte orixinais recibidos atende as características para ser merecedor do galardón por unha ou varias das seguintes razóns fundamentais: baixa calidade literaria dos orixinais, descoidado uso da lingua empregada nos textos presentados e/ou por non axustarse ás franxas de idade ás que se destina o premio.

Aí estabas ti, mais eu non o sabía

Iniciaba eu a adolescencia, descoñecía, nuns casos ou non existían no vocabulario ao uso da época noutros, o significado de conceptos como nación sen estado, colonizada, feminista, diglosia, androcentrismo, conciliación, violencia de xénero, empoderamento e outros moitos pero xa me emocionaban as músicas de Fuxan os ventos e deixaban unha forte pegada en min algunhas das súas cancións, poemas que falaban dun mundo que si coñecía ou (re)coñecín nesas letras coas que me sentía identificada.

Así, á menor oportunidade cantaba, mal pero con moita paixón, algúns dos seus temas máis coñecidos. Gustaba especialmente –moi especialmente Marica– de “Muller”, pero tamén de “O carro e “O aradiño de pao que enlazaban de cheo coas miñas orixes rurais da montaña coruñesa; gustaba de “Irmaus” mais tamén de “Fame, soidade e bágoas”… con esta última sentín que “tiña futuro e tiña mañá porque Galiza empezaba a espertar”, cando menos en min.

Axiña souben que Manuel María era o autor dese “Carro”, que o “Irmaus” solidarios o escribira Celso Emilio … mais tardei algo máis en saber que outras moitas cancións que remexían a miña conciencia, como o “Aradiño de pao” ou a “Fame, soidade e bágoas” tiñan letras nas que participabas parcial ou totalmente ti, Marica Campo, e especialmente esa “MULLER” que máis me emocionaba porque me incorporaba, de forma explícita, aínda que fora pola boca dun home, na historia do pobo galego como MULLER, filla de emigrantes que son…

Como podía ser que non soubera que estabas ti detrás desa letra, Marica Campo? Semella inxusto ese descoñecemento selectivo por xénero, querida amiga.

Como pode ser que tardara máis en saber da autoría dos teus poemas, algúns referidos especialmente a min como muller cando si a coñecía dos outros? Sabes, sabemos, aínda que non o falemos acotío, que non podo atribuír a causa exclusivamente á miña ignorancia, senón ao contexto social, onde se non se tratara dunha festa homenaxe o que me leva hoxe a escribirche, poderiamos pararnos a debater sobre alienación ou o androcentrismo, por empezar por algures.

Pareime un pouco nas letras, Marica, porque non debería ser que escribiras máis de 20 poemas para musicar e tivera, hai unha semana, que pedirche me enviaras unha relación porque non daba encontrado a información completa, outra mostra máis do ocultamento das mulleres, desta vez na escrita.

Anos despois coñecinte en persoa, desta vez como autora do fermoso poemario Tras as portas do rostro e do libro de relatos Confusión e morte de María Balteira, que eu promocionaba de forma apaixonada no meu recente traballo na empresa Bahia Edicións mentres cantaba no coche as letras desas cancións túas.

A promoción da túa obra tróuxome moita felicidade e o relato “Confusión e morte de María Balteira” deume a oportunidade de conectar máis aló da relación de traballo con moitas mulleres galegas, profesoras dos centros de ensino deste país coas que tomaba café nos institutos falando dese relato e dos outros que se inclúen no libro do mesmo título, así como doutras mulleres e cousas que nos interesaban como tales… trouxo a sororidade aínda que eu non sabía que o era, mesmo creo que non se usaba ese termo por entón. E quero pensar que trouxo tamén un pequeno cambio que se amplifica ao trasmitirse e manterse no tempo, pois estou segura que o alumnado adolescente non quedou indiferente coa lectura da túa obra.

Voume parar un pouco en Confusión e morte de María Balteira, publicación que sabes adoro, tirando das palabras da profesora e galicianista Kathleen March, que di do seu estilo:

“[…] vai levado por un ritmo de auga e natureza, ritmo creado pola relación variada e insistentemente contigua que hai na súa obra entre muller, mundo vexetal e mundo animal” e porque as personaxes que aparecen nos outros relatos do libro, mulleres xuntas pero diversas nun único volume, son protagonistas activas que toman as súas decisións e non un mero adorno natural, real ou imaxinario e, por suposto, podemos ver a poeta detrás deses relatos pois a exquisita e rica linguaxe amósase cun gran ritmo poético, as palabras bailan coa narración, e iso é só unha parte da calidade literaria desta obra.

E aínda me deterei un chisco máis no relato da Balteira para destacar tres aspectos:

  • Recuperas maxistralmente unha figura histórica das cantigas profanas galego portuguesas, María a Balteira.
  • Preséntasnos esta muller libre, sexualmente activa e que decide sobre o seu corpo e a capacidade de ser nai, e amosa unha relación de poder con respecto aos homes, algo inaudito no momento.
  • Mais tamén a imaxinas vella, con medo á morte e recorrendo á súa amiga, deixando patente a importancia da solidariedade entre mulleres.

Desde a súa publicación en Bahia Edicións, en xuño do ano 1996, foi tal a calidade e impacto do texto orixinal que derivou nunha obra de teatro, varias lecturas dramatizadas, catro edicións e varias reimpresións, así como nunha edición crítica no ano 2006. Hoxe, 22 anos despois, a obra segue a manter todo o interese e vixencia.

Para min, Marica, es ante todo unha poeta, pero pégaslle con habelencia a todos os paus da escrita con variados rexistros, como mostra o teu traballo, ademais de en Confusión e morte de María Balteira, noutras obras como a novela Memoria para Xoana (Espiral Maior), na adaptación teatral d’O divino sainete (Biblioteca-Arquivo Teatral Francisco Pillado Maior) e tamén nos títulos de literatura xuvenil que foches escribindo, E Xoel aprendeu a voar (Alfaguara Obradoiro), Noutra dimensión (Ed. Galaxia), Abracadabras (Ed. do Castro), mais, desde o meu modesto punto de vista, interesado, ben é certo, nos relatos que aparecen en Confusión e morte de María Balteira e que te fixeron de sobra coñecida, querida Marica, fas un repaso polos sentires e faceres, reais ou imaxinarios das mulleres galegas na historia, que non é pouco e que te honra.

Hoxe non podo deixar de mencionar tamén a túa xenerosidade, sempre disposta a colaborar alí onde te chaman, mesmo dando comida e durmida na túa casa da Mariña, que tamén o era de Teresa Cabello, como fixeches comigo… Mais, por desgraza, quero facer ver que se todo o traballo que fixeches o fixera un home, serías moito máis recoñecida do que o es… e ben o sabes.

Por iso tamén dou os parabéns ás compañeiras de A Sega por escollerte este ano como “Galega nas letras” e pola iniciativa en xeral.

Despídome co desexo de que o “Alí estabas ti, mais eu non o sabía” co que principiei a miña homenaxe se converta para ti, Marica, e para todas as mulleres en “Alí estabas ti, Marica Campo, e ben que se notaba” porque a “Muller” que tantas veces cantei viña da túa man e os relatos incluídos en Confusión e morte de María Balteira contan historias do que somos, sentimos e nos pasaron a moitas mulleres, e tamén son obra de Marica Campo.

Belén López Vázquez, directora de Baía Edicións

[Texto lido o 15 de agosto na homenaxe a Marica Campo organizado pola A Sega en Lugo].

A escritora Marica Campo, Premio Ramón Piñeiro “Facer País”

O xurado do Premio Ramón Piñeiro “Facer País” composto por representantes de once colectivos culturais, decidiu outorgar a décimo terceira edición do galardón á escritora Marica Campo pola súa obra e o seu traballo na defensa da lingua, a literatura e a cultura do país. O seu nome foi o escollido entre as 29 candidaturas que foron propostas na presente edición.

Destácase de Campo o seu contributo á “dignificación e consolidación do galego como lingua vehicular”, de maneira especial tamén como ensinante en distintos centros así como o seu compromiso coa defensa dos dereitos das mulleres.

A escritora recibirá o premio nun acto que terá lugar na localidade de Láncara no mes de outubro. Marica Campo sucede no premio convocado pola Asociación Cultural Val de Láncara á Mesa pola Normalización Lingüística. Para a escritora o premio supón o “recoñecemento de asociacións que traballan a pé de obra para espallar e producir cultura”.

O xurado destaca tamén na acta de concesión do galardón que “a actitude comprometida de Marica Campo e a súa obra contribúen a enriquecer a lingua e a literatura galegas como expresión dos mellores valores do pobo galego”.

Marica Campo foi recoñecida tamén en 2013 co premio Escritora na súa Terra da Asociación de Escritores e Escritoras en Lingua Galega. Natural de O Incio, a escritora é autora dunha ampla obra en poesía, narrativa, ensaio ou teatro cunha manchea de títulos entre os que se atopan Tras as portas do rostro, Confusión e morte de María Balteira, Pedinche a luz prestada, Memoria para Xoana ou Abracadabras.

Fonte: Sermos Galiza

Libros finalistas dos Premios da Edición 2013

A Asociación Galega de Editores convoca anualmente os Premios Ánxel Casal da Edición en galego, galardóns que pretenden recoñecer o traballo realizado polos editores galegos ao longo do ano. A presentación de candidaturas e a primeira votación é realizada polos editores e, posteriormente, de entre os libros e proxectos finalistas, o xurado delibera e decide os premiados de cada unha das categorías.

O pasado día 14 de febreiro tivo lugar o reconto e traslado do resultado correspondente aos libros editados en galego durante o ano 2013  e o 17 de febreiro foille comunicado ese resultado aos  editores e aos integrantes do xurado.

Do proceso resultaron finalistas: 

Premio Ánxel Casal ao Libro de Ficción 2013:  Acordes Náufragos de Antón Riveiro Coello;  O derradeiro libro de Emma Olsen de Berta Dávila;  O corazón de Branca de Neve, de  Francisco Castro, editados por Galaxia; O elefante branco de Xesús Fraga editado por Tambre e A Memoria da Choiva de Pedro Feijoo e Matarte lentamente de Diego Ameixeiras editados por Xerais.

Premio Ánxel Casal ao Libro de Poesía ou Teatro 2013: Sobre Ruinas de Xesús Rábade Paredes, editado por Alvarellos; Espiral de Sombras de Xabier Seoane, editado por Kalandraka e Caderno do Nilo de Cesáreo Sánchez Iglesias, editado por Xerais.

Premio Ánxel Casal ao Libro de Non Ficción 2013: Cantares Gallegos, hoxe. Unha lectura actualizada de Rosalía de Castro de María Pilar García Negro, editado por Alvarellos; Corasons do Colectivo Corasons, editado por Kalandraka; Historia da Música en Galicia de Lorena López Cobas, editado por Ouvirmos e Tastarabás. Enciclopedia de Brinquedos Tradicionais de Antón Cortizas, editado por Xerais.

Premio Lois Tobío á Tradución 2013: Ulises, traducido por María Alonso, Eva Almazán, Xabier Queipo e Antón Vialle, editado por Galaxia; Un ianqui na corte do rei Artur, traducido por  Carlos Acevedo, editado por Kalandraka; Tonino, traducido por Yolanda Castaño, editado por OQO; A arte da Guerra de Sun Zi, traducido por Xulio Ríos e editado por Teófilo Edicións; Eneida, traducido por Xoán Fuentes Castro, editado por Toxosoutos e Astérix e os pictos, traducido por  Xabier Senín e Isabel Soto, editado por Xerais.

Premio Isaac Díaz Pardo ao Libro Ilustrado 2013: Nicomedes o Pelado ilustrado por David Pintor e Pan de Millo ilustrado por Dani Padrón, editados por Kalandraka; Oliver Twist ilustrado por Daniela Volpari, editado por Baía.

Premio Neira Vilas ao Libro Infantil e Xuvenil 2013:  As dúas casas de Alicia de Christelle Vallat, traducido por Marica Campo, e O galo Ernesto de Mon Daporta, editados por Baía; A Pantasma da Casa da Matanza de Miro Villar, editado por Biblos; Xogos Musicais de Luis Pregos e Marta Iglesias e Tambo de Laura García Ferro e Victor Castro Martínez, editados por Cumio; O Carnaval dos animais de Jose Antonio Abab e Joao Vaz de Carbalho e Pan de Millo de Migallas e Dani Padrón, editados por Kalandraka; Montañas na Cama de Maricuela, editado por OQO; O elefante branco de Xesús Fraga, editado por Tambre; Bágoa de Lúa de Sabela González, editado por Galaxia e Un rato díxolle á Lúa de Antonio García Teijeiro, editado por Xerais.

Premio Xosefa Iglesias Villaverde ao Libro Educativo 2013: Historia dos bonobos con gafas de Adela Turín e Nella Bosnia, editado por Kalandraka; Historia da literatura galega dos orixes a 1853 de Xosé Ramón Pena Sánchez e Vento e Chuvia. Mitoloxía da Antiga Gallaecia de Manolo Gago, editados por Xerais.

Premio Rosalía de Castro á Iniciativa Editorial 2013: Recursos educativos da Aula Virtual Baía da editorial Baía; Tastarabás. Enciclopedia de Brinquedos tradicionais de Xerais; o Proxecto Corasons de Kalandraka e a serie de animación “Cocorico” de OQO.

Por último, na categoría ao Premio Xosé María Álvarez Blánquez ao autor/autora ou colectivo de autores en lingua Galega 2013 resultaron finalistas Berta Dávila, Manuel Gago e Xosé Neira Vilas.

A entrega dos  Premios da Edición terá lugar no Liceo de Betanzos o próximo 21 de marzo.

Fonte: AGE

Baía publica dous novos títulos para público infantil

A Terra acatarrouse e As dúas casas de Alicia son dous dos novos títulos que acabamos de publicar en Baía Edicións para público infantil. Ambos libros foron traducidos ao galego por Marica Campo e, aínda que con temática diferente, teñen características moi similares. Totalmente ilustrados e en tapa dura mostran, no caso da Terra, solucións para capturar o azul dos días grises e dar luz á alegría e, no caso de Alicia, a nova situación á que se enfrenta esta nena despois da separación de seus pais.

Infórmate na nosa web BAÍA EDICIÓNS sobre este libro ou sobre todas as nosas ofertas!

Un souto do Incio levará o nome da escritora Marica Campo

O Incio é a terra da escritora Marica Campo e alí, a partir do día 15 de xuño,  un souto levará o seu nome, un espazo no que a natureza se impón e que a veciñanza coñece como campo de festas. Será cando se desenvolva a xornada coa que cada ano a AELG homenaxea a un escritor ou escritora na súa terra. Desta volta, Marica Campo volve ao Incio para partillar coa veciñanza e a república das Letras nunha homenaxe á autora que pasou os seus primeiros e inesquecíbeis anos no Val do Mao.

A xornada comezará por volta das 11.30 cando na Casa do Concello se lle entregue a letra E, da AELG, nun acto no que participarán a alcaldesa do Incio, Laura Celeiro, e o presidente e a secretaria da asociación, Cesáreo Sánchez e Mercedes Queixas. O profesor Xosé Ramón Freixeiro Mato será o encargado da laudatio que responderá a propia Marica Campo. “Na súa traxectoria literaria e cívica transparece o firme compromiso coa Galiza, patria asumida e sempre reivindicada, e coa causa da xustiza e da solidariedade. Espírito libre, aberto e xeneroso, Marica Campo comprométese en cada texto coa calidade e dignificación artística da lingua, máis outra forma, en fin, de fidelidade e amor á Terra” destaca Xosé Ramón Freixeiro Mato nun fragmento da que será a súa intervención.

O Val do Mao na memoria

Ás 13:00, coa plantación dunha camelia, árbore escollida pola escritora, a descuberta do monólito conmemorativo e a placa que bautizará o Souto, o Campo da Festa do Val do Mao quedará para sempre vencellado á escritora, que cede o nome a un dos espazos máis queridos pola súa veciñanza. Á seguir desenvolverase un xantar de confraternidade aberto, para o que compre se anotar no teléfono 981133233 ou no correo oficina@aelg.org.

A escritora lembra na súa autobiografía publicada na ficha da páxina da AELG os veráns de cativa no Val do Mao que, na memoria, agroman como “un espazo para a liberdade e as aventuras infantís. Dese tempo, son as “mil e unha trasnadas” protagonizadas polas sete irmáns máis o irmán e un curmán que compartían xogos de verán.

Naceron alí tamén os primeiros escritos dunha autora que conta xa cunha ampla e recoñecida bibliografía na que visita diversos xéneros, da poesía á narrativa, pasando polo xornalismo ou o ensaio. “Eu, xa de moi nena, escondíame nun pombal que había no fondo da horta para escribir historias que me inspiraban as cancións que escoitaba na radio ou no gramófono ao que lle había que dar manivela”, lembra no seu relato autobiográfico a escritora que é tamén autora de numerosas letras de cancións.

Fonte: SermosGaliza

Entrega do V Premio Meiga Moira a Ana María Galego Gen, por BANDEIRAS NEGRAS

Baía Edicións entrega o V Premio Meiga Moira de Literatura Infantil-Xuvenil 2012. O acto tivo lugar, na Libraría Lume da Coruña (Federico Macías, 3) o mércores día 3 de abril de 2013, ás 12:30 horas,  da obra da autoría da escritora Ana María Galego Gen, titulada Bandeiras negras, e ilustrada por Cristal Reza. No acto, ademais da autora, participou a directora de Baía Edicións, Belén López Vázquez, que se encargaron de facer un achegamento crítico a esta obra.

[nggallery id=30]

Xurado e criterios selectivos:

O Xurado, formado polas escritoras Marica Campo e Andrea Maceiras, gañadora do 4.º Premio coa obra Violeta tamurana, María Dores Fernández López, profesora de Ensino Medio de Lingua e Literatura Galega na Coruña, o ensaísta e profesor da UDC Carlos–Paulo Martínez Pereiro, que actuou de Presidente, e a directora editorial de Baía Edicións, María Belén López Vázquez, como secretaria, reunido o día 21 de setembro de 2012 resolveu conceder por unanimidade o 5º Premio Meiga Moira de Literatura Infantil-Xuvenil á obra presentada baixo o lema “Mago Chalupa”, na que destacou, entre outros aspectos,  que:

1)      Supón a recuperación para a literatura galega do xénero clásico de aventuras e máis en concreto o da narración de piratas.

2)      Incorpora unha perspectiva nova na voz narrativa feminina dunha escrava negra, reutilizando o recurso clásico da muller transvertida de home.

3)      Dálle nova vitalidade ás personaxes d’A Illa do Tesouro, completando os contornos e a personalidade da figura do John Silver.

4)      Emprega unha lingua axustada, expresiva e rica no desenvolvemento da historia.

5)      Se serve dos mellores recursos da técnica narrativa da page-turner, ao facilitar unha lectura continuada e implicar os lectores e as lectoras no narrado.

Sinopse da obra:

N’A Illa do Tesouro, Jim Hawkins, o narrador, ou Stevenson, o autor, non dan moitos detalles sobre a vida de Long John Silver. Só temos algúns trazos: que navegou co histórico capitán England, ou que está casado cunha muller negra.

Este é o xermolo de Bandeiras negras. Quen é esa misteriosa muller, onde coñeceu a Silver e como chegou a casar con el?

Páxina a páxina, coñeceremos as aventuras da pequena escrava Providence, quen se converterá no mariñeiro Chris e que navegará baixo as bandeiras dos piratas de máis sona: Bonnet, England… e Flint, o temible capitán do Walrus. Providence sabe cal é a vida á que está abocada dende o seu nacemento e será quen de rebelarse contra o seu destino. Non hai moitas oportunidades para as mulleres, e menos para as mulleres negras, no século XVIII. Pero as oportunidades, e a sorte, ás veces chegan andando sobre unha soa perna…

Marica Campo recibirá a homenaxe O escritor na súa terra

A tradicional homenaxe O escritor na súa terra que organiza anualmente a Asociación de Escritores en Lingua Galega (AELG) terá este ano a Marica Campo como protagonista. O Incio acollerá o vindeiro mes de xuño o acto de recoñecemento á poeta e autora de obras como Tras as portas do rostro, Confusión e morte de María Balteira ou Pedinche a luz prestada. A AELG recoñeceu tamén co título Bos e Xenerosos os autores de humor gráfico Xosé Lois O Carrabouxo, Pepe Carreiro, Xaquín Marín, Siro e Gogue pola súa traxectoria.

A entidade celebrou o pasado sábado a súa asemblea anual en Compostela, na cal tamén se acordou outorgarlle o premio ás institucións ás asociacións culturais que desenvolveron a súa actividade durante o final do franquismo, como O Galo de Compostela, O Facho de A Coruña, Auriense de Ourense, Lumiera de Carballo ou Medulio de Ferrol. No encontro tamén se acordou a incorporación de Xiana Vega e de Alicia Fernández á directiva da entidade.

Fonte: Culturagalega

Entrega do IV Premio Meiga Moira ‘Violeta tamurana’

Baía Edicións entrega o IV Premio Meiga Moira 2010 Achegarte da Coruña. O acto de presentación tivo lugar, no marco de ACHEGARTE, na Coruña o sábado día 2 de abril de 2011, ás 12:00 horas, nas instalacións de Palexco (Peirao de Transatlánticos, s/n), da obra da autoría da escritora coruñesa Andrea Maceiras Lafuente, titulada Violeta tamurana, e ilustrada polo boirense Rodrigo Chao Blanco. No acto, ademais da autora, participou a escritora Marica Campo, integrante do Tribunal que resolveu o IV Premio Meiga Moira de Literatura Infantil 2010, e Belén López Vázquez, directora de Baía Edicións, que se encargaron de facer un achegamento crítico a esta obra.

Achegarte 2011

Baía Edicións contou con stand propio onde expoñer todos os seus libros: infantil-xuvenil, natureza, teatro, narrativa, divulgación, arte e escrita, poesía etc. O sábado 2 de abril ás 12:00 h. realizouse a entrega de premios “Meiga Moira 2011”, onde a gañadora, Andrea Maceiras, recolleu o seu premio pola obra Violeta Tamurana, publicada na colección que leva por nome. O domingo 3 de abril ás 17:30 h. contouse cun contacontos sobre a colección Rodribico: Divírtete co paxaro Rodribico. Read more