Entradas

Hoxe hai 99 anos morría asasinada Rosa Luxemburgo

O 15 de xaneiro de 1919 foi arrestada nun hotel de Berlín a teórica marxista Rosa Luxemburgo xunto co seu compañeiro socialista Karl Liebknecht.  Os soldados, por ordes dos dirixentes da socialdemocracia máis conservadora, obrigáronos a saír do Hotel Eden a empurróns e enfrontarse a unha multitude que lles insultaba. Rosa Luxemburgo era entón “a rosa vermella”, “a xudía”. Empuxárona e golpeárona. Un deles foise cara á ela e golpeoulle a cabeza. Tras iso, metérona nun coche que supostamente a levaría ao hotel, pero pouco logo de arrincar disparáronlle e matárona. Arroxaron despois o seu cadáver desde unha ponte da canle. Arroxaron o seu cadáver desde unha ponte á canle.

Mentres se buscaba o seu cadáver, Bertold Brecht de 21 anos escribía:

A Rosa vermella agora tamén desapareceu.
Onde se atopa é descoñecido.
Porque ela aos pobres a verdade dixo
Os ricos do mundo extinguírona.

Clara Zetkin, talvez quen máis a coñecía, escribiu sobre o seu gran amiga e camarada Rosa Luxemburgo, compartindo ese optimismo logo da súa morte: “No espírito de Rosa Luxemburgo o ideal socialista era unha paixón avasaladora que todo o arroiaba; unha paixón, á vez, do cerebro e do corazón, que a devoraba e aburábaa a crear. A única ambición grande e pura desta muller sen par, a obra de toda a súa vida, foi a de preparar a revolución que había de deixar o paso franco ao socialismo. O poder vivir a revolución e tomar parte nas súas batallas, era para ela a suprema dita (…). Rosa puxo ao servizo do socialismo todo o que era, todo o que valía, a súa persoa e a súa vida. A ofrenda da súa vida, á idea, non a fixo tan só o día da súa morte; déralla xa anaco a anaco, en cada minuto da súa existencia de loita e de traballo. Por isto podía lexitimamente esixir tamén dos demais que o entregasen todo, a súa vida inclusive, en aras do socialismo. Rosa Luxemburgo simboliza a espada e a chama da revolución, e o seu nome quedará gravado nos séculos como o dunha das máis grandiosas e insignes figuras do socialismo internacional”.